Ομολογώ, ότι πίεσα υπερβολικά τον εαυτό μου να ακούσει μέχρι το τέλος το λόγο του Τσίπρα. Είμαι 48 χρόνια (από τα 16 μου) στο αριστερό κίνημα. Τέτοιες αρλούμπες, φλύαρες, ασυνάρτητες και σύνθετες σοφιστείες πρώτη φορά άκουσα. Ούτε ένας ξεπεσμένος κεντρώος δεν θα μίλαγε έτσι: Τόσο άχρωμα, τόσο άγευστα, τόσο αφυδατωμένα, τόσο φροντισμένα ηλίθια.
Και ο Αβραμόπουλος ακόμα που πήγε κι αυτός να κατασκευάσει το κόμμα-εικόνα, ήταν πιο «πολιτικός». Τα ίδια ακριβώς με τον Τσίπρα έλεγε, αλλά πιο συγκροτημένα. Σε ένα μόνο διέφερε ο Τσίπρας: Αυτός στις ίδιες σοφιστείες και φλύαρες ηθικολογίες κόλλαγε την ετικέτα της «αριστεράς», της «ριζοσπαστικής αριστεράς»!!!
Σε μια απλή ετικέτα διαφέρει ο Τσίπρας από τις καθεστωτικές δυνάμεις. Ο λόγος του ούτε γεύση αριστερή δεν είχε!!!
Ακόμα και σαν λέξεις ο «καπιταλισμός», ο «σοσιαλισμός» κ.λπ, ήταν εξαφανισμένες από τον «αριστερό» Τσίπρα. Από αυτή την άποψη βρίσκεται πιο πίσω και από το σημερινό ΠΑΣΟΚ!!!
Η διαφορά; Η απάτη του ΠΑΣΟΚ δοκιμάστηκε στην πράξη.
Η απάτη του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα πιο αποκρουστική) έχει το προνόμιο του περιθωρίου...
Για πρώτη φορά στην ιστορία θα γίνει ένας «αρχηγός», αριστερού υποτίθεται κόμματος, που θα είναι τόσο θεωρητικά και πολιτικά ανεπαρκής. Θα στερείται στοιχειώδους θεωρητικής γνώσης, ανύπαρκτος πολιτικά, με μόνες «αγωνιστικές» εμπειρίες την απουσία εμπειριών. Για πρώτη φορά στην αριστερή ιστορία γίνεται αρχηγός ενός κόμματος ένα ΤΙΠΟΤΑ. Ένας άνθρωπος που ούτε στοιχειωδώς δεν αποκαλύπτει, ούτε κρίνει τη λειτουργία της εκμετάλλευσης, αλλά θέτει το όλο ζήτημα ηθικολογκικά, αχαλίνωτα ηθικολογικά: Μια διαδικασία ολοκληρωτικού αποχρωματισμού της σκέψης!!!
Αυτός είναι ο λόγος του νεοταξικού σκοταδισμού: του νέου "αριστερού" Μεσαίωνα!!!
Αυτός ο πλαστικός άνθρωπος, πλαστικές «ιδέες» ξερνούσε:«χρησμούς» για «θέαμα» χωρίς κανένα περιεχόμενο. Επένδυε τις καραμπινάτες βλακείες του και ανυπόφορες σοφιστείες του με την ίδια γλοιώδη ηθικολογία που έχει αναπτυχθεί από
τη σήψη και διαφθορά. Στηλίτευε τα συμπτώματα της σήψης, αλλά οι κοινωνικές εστίες της σήψης μένανε στο απυρόβλητο. Σήκωνε την γροθιά τουεναντίον των οικονομικών δυναστών και «νταβατζήδων» (αυτό που κάνουν όλοι, και πιο επιθετικά ο Καρατζαφέρης) αλλά το σύστημα που γεννάει το κέρδος και τους δυνάστες έμεινε στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό και η λέξη «καπιταλισμός» είχε καταργηθεί από το λεξιλόγιό του.«Ντρεπόταν» αυτός ο σιδερωμένος νέος «αριστερός ηγέτης» να τον καταγγείλει ακόμα και φραστικά.
ΕΤΣΙ μιλούσε με σοφίσματα και επιδιδόταν σε αλχημείες. Ακούστε δύο καραμπινάτες ηλιθιότητες:
Πρώτη. Δεν υπάρχει μόνο κρίση του δικομματισμού, αλλά και του εργαλείου»!!! Χρησμός που δεν εξηγεί ποιο είναι το εργαλείο. Προφανώς το πολιτικό σύστημα. Κοινότοπη διαπίστωση!!! Γιατί βρίσκεται σε κρίση το «πολιτικό σύστημα», ΚΑΜΙΑ εξήγηση. Δηλαδή η πολιτική κρίση είναι μετέωρη, δεν αντανακλά την κοινωνική κρίση, το αδιέξοδο ενός οικονομικού συστήματος σε παρακμή: Του καπιταλισμού!!!
ΟΧΙ! Γι’ αυτόν τον «αριστερό» δεν είναι το καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει τα φαινόμενα της σήψης και παρακμής…
ΔΕΥΤΕΡΗ: Μια λοιπόν και ο καπιταλισμός δεν φταίει, ο Τσίπρας οδηγείται στο δεύτερο σόφισμα: «Φταίνε οι σχέσεις κράτους και πολιτικής»!!! Ναι καλά ακούσατε: αυτή την αρλούμπα ξεστόμισε ο «ριζοσπάστης αριστερός», Τσίπρας!!!
Αγωνίζεται, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, μας το είπε κι αυτό, να ανατρέψει τις δοσμένες σχέσεις κράτους και πολιτικής, να απαλλάξει το κράτος από την υποταγή του στο μεγάλο κεφάλαιο!!!
Ο Καρατζαφέρης, λέει, ακριβώς τα ίδια πράγματα. Απλώς αυτός αντιλαμβάνεται πιο καλά το ρόλο του κράτους, ότι είναι το «εργαλείο» της πολιτικής, και ζητάει «ισχυρό κράτος» για να χτυπήσει το κεφάλαιο!!!
Το τι είναι το κράτος και μάλιστα σήμερα στην υπερεθνική ιμπεριαλιστική εποχή δεν μας εξήγησε ο Τσίπρας. Τι θα μπορούσε βεβαίως να πει ένας θεωρητικά αδαής και πολιτικά αναλφάβητος.
Δεν μας είπε όμως και πώς συγκεκριμένα θα το κατορθώσει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση και εδώ ήταν ένας «χρησμός»: Με την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της αριστεράς. Φυσικά κι εδώ έπρεπε να μας εξηγήσει το γιατί η αριστερά του Ανδρέα, η οποία ήταν παρασάγγες πιο επαναστατική από την «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα καταλυτικά ηγεμονική, όχι μόνο δεν κατάφερε αυτές τις «ανατροπές», αλλά γέννησε το έκτρωμα Σημίτη και τον Τσίπρα: Το υπό-έκτρωμα…,
Ο νέος, λοιπόν, «αρχηγός» της «ριζοσπαστικής αριστεράς» δεν έδωσε τίποτα:
ΟΥΤΕ ιδεολογικές θέσεις.
ΟΥΤΕ πρόγραμμα
ΟΥΤΕ καν μια αριστερή πολιτική και οργανωτική πλατφόρμα.
ΜΟΝΟ πολιτικούς χρησμούς, φλυαρίες σοφισμάτων, ρητορικές καταναλωτικές «ατάκες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου