Για τη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ

Ο Φιντέλ Κάστρο για τη Λέσχη: 
«Η Κλίκα αυτή έχει μετατραπεί σε ένα είδος παγκόσμιας κυβέρνησης, που ελέγχει όχι μόνο τη διεθνή Πολιτική και Οικονομία, αλλά ακόμα και τον Πολιτισμό».

 Από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου έλαβε χώρα όπως κάθε χρόνο από το 1954 η συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ φέτος στο Watford της Βρετανίας.
Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ιδρύθηκε το 1954 και πήρε το όνομα της από το ομώνυμο ξενοδοχείο της Ολλανδίας όπου έγινε η πρώτη σύναξη. Για την ίδρυση της Λέσχης πρωτοστάτησαν ο Βέλγος πρίγκιπας Βερνάρδος και ο Πολωνός Γιόζεφ Ρέτινγκερο οποίος ήταν την ίδια εποχή από τους πρωτεργάτες της «Ευρωπαϊκής Κίνησης» που προωθούσε την ευρωπαϊκή ενοποίηση δηλαδή την δημιουργία της τότε Ε.Ο.Κ.   

Για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ έχουν ειπωθεί και γραφτεί πάρα πολλά δυστυχώς όμως τα περισσότερα δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με την πραγματικότητα και λειτουργούν εντελώς αποπροσανατολιστικά όσο αφόρα την ουσία του ζητήματος που είναι ποιός είναι ο
πολιτικός ρόλος της λέσχης και ποια η πολιτική ουσία της ύπαρξής της και της λειτουργίας της. 

Γιατί το να μιλάς γενικά και αόριστα περί μασόνων και να παραθέτεις θεωρίες συνωμοσίας που εκκινούν βέβαια από κάποια δόση αλήθειας και από κάποια αληθινά γεγονότα αλλά καταλήγουν σε εντελώς αναπόδεικτα και ευφάνταστα σενάρια και συμπεράσματα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφεύγεις το προφανές. 

Αυτό το προφανές το καταλαβαίνει κάποιος που θα ρίξει έστω και μια πλάγια ματιά στις ετήσιες λίστες προσκεκλημένων της Λέσχης. 

Αμέσως αντιλαμβάνεται ότι πέραν του ξεκάθαρα υπερεθνικού χαρακτήρα των προσκεκλημένων (κυρίως από τη Δύση αλλά όχι μόνο) ότι πρόκειται για το αφάν γκατέ του διεθνούς κεφαλαίου σε επίπεδο πολιτικό, επιχειρηματικό αλλά και ιδεολογικό: Οι δεξαμενές σκέψης της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, τα βαθιά λαρύγγια του συστήματος. 
Αναφέρουμε τα πιο χαρακτηρίστικα παραδείγματα από την εφετινή λίστα σε πολιτικό επίπεδο: Ο Ζοζέ Μπαρόζο πρόεδρος της Κομισιόν, ο Τίμοθι Γκάιντερ πρώην υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, η Κριστίν Λαγκάρντ επικεφαλής του ΔΝΤ, ο Μάριο Μόντι πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Βίβιαν Ρέντινγκ επίτροπος της ΕΕ, ο Ντέιβιντ Κάμερον πρωθυπουργός της Αγγλίας, ο Μαρκ Ρούτε πρωθυπουργός της Ολλανδίας, η πριγκίπισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας. 

Σε επιχειρηματικό επίπεδο: Ο Πίτερ Σάδερλαντ πρόεδρος της Goldman Sachs, ο Έρικ Σμιντ πρόεδρος της Google, ο Πίτερ Βόζερ της Shell, ο Peter Loscher πρόεδρος της Siemens AG, ο Ίαν Ντέιβις πρόεδρος της Ρολλς Ρόις, ο Ρόμπερτ Ντάντλεϊ της BP και δεκάδες άλλοι ανάλογου διαμετρήματος και χαρτοφυλακίου. 

Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις συνεδριάσεις της Λέσχης έχουμε και ελληνικές συμμετοχές που φέτος είναι ο δημοσιογράφος του ΣΚΑ'Ι' και της Καθημερινής Αλέξης Παπαχελάς (που φήμες τον θέλουν ως νέο πρόεδροτης της νέας ΕΡΤ), ο βιομήχανος Οδυσσέας Κυριακόπουλος (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ) και ο Λουκάς Τσούκαλης πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ. 

Σε παλαιότερες συναντήσεις της Μπίλντερμπεργκ έχουν συμμετάσχει από πολιτικούς: 4 πρωθυπουργοί παρακαλώ (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής), η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Αλογοσκούφης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Στέφανος Μάνος. 

Από επιχειρηματίες ο Γκίκας Χαρδούβελης της Eurobank, ο Γ. Δαβίδ (Coca Cola), Γ. Κωστόπουλος(Alpha bank), Σ. Αργυρός(δεύτερος πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ) και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή και εννοούμε τους εφοπλιστές με τον Γ. Λιβανό, Γ. Λύρα και Μ. Περατικό να τους έχουν εκπροσωπήσει στην Λέσχη. 

Φαίνεται ξεκάθαρα από αυτήν την μικρή μόνο παράθεση ονομάτων ότι αν υπάρχει μια «συνομωσία» της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ αυτή δεν είναι των μασόνων και των Εβραίων αλλά είναι μια «συνομωσία» εναντίον των λαών του υπερεθνικού κεφαλαίου, πολιτική και ταξική: Γιατί αυτό που ενώνει τους συμμετέχοντες είναι η κοινή ταξική καταγωγή και προέλευση και τα κοινά οικονομικά και ταξικά συμφέροντα. 

Με το να αναπτύσσεις αόριστες, αναπόδεικτες και αβάσιμες θεωρίες περί μασονίας κτλ. μιά υπηρεσία ουσιαστικά προσφέρεις, βγάζεις λάδι τους επιχειρηματίες και τον καπιταλισμό. 

Γιατί όταν π.χ η ακροδεξιά και η Χρυσή Αυγή βαπτίζουν τους συμμετέχοντες στις συνεδριάσεις της Λέσχης μασόνους και Εβραίουςκρύβουν την πραγματική τους ιδιότητα που είναι εφοπλιστές, πρόεδροι του ΣΕΒ δηλαδή επιχειρηματίες. 

Αυτό δεν γίνεται τυχαία γιατί όπως έχει δείξει και στο πρόσφατο παρελθόν, στην πράξη η Χρυσή Αυγή στήριξε επανειλημμένα μέσα από το κατοχικό κοινοβούλιο τους εφοπλιστές περισσότερο και από την τρικοματική και κομπάζει κιόλας για την πρωτιά της ελληνικής ναυτιλίας (με τα κέρδη στην Ελβετία, τα γραφεία στο Λονδίνο και τα καράβια να ναυπηγούνται στην Κίνα), για τέτοιο πατριωτισμό μιλάμε. 

Φυσικά όλοι αυτοί καταπίνουν τη γλώσσα τους όταν οι «πατριώτες» εφοπλιστές πάνε στην Μπίλντερμπεργκ και μας πλασάρουν όλες τις μπαγιάτικες αρλούμπες για Εβραίους και θεωρίες συνωμοσίας για μασόνους. 

Επίσης όλη αυτή η απολίτικη παραφιλολογία στοχεύει και στην πολιτική σύγχυση. Να αποκρύψει δηλαδή την πραγματική ταυτότητα της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής. 

Γιατί αν κρίνουμε από τους Έλληνες προσκεκλημένους από το χώρο της πολιτικής που τους γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, όλοι προέρχονται από το φάσμα της πασοκικής, εκσυχρονιστικής δεξιάς μέχρι την κλασική νεοφιλελεύθερη μητσοτακική δεξιά. Όλοι αυτοί έχουν κοινές ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις. 

Όλοι είναι ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι, οπαδοί της ελεύθερης αγοράς, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, των ιδιωτικοποιήσεων του δημόσιου τομέα, της ισοπέδωσης και κινεζοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της συμμετοχής και υποστήριξης των ιμπεριαλιστικών πολέμων της Νέας Τάξης, του ευρωμονόδρομου, της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, της κατάργησης των εθνικών ιστών και πυλώνων (όπως σήμερα η ΕΡΤ) κτλ. Είναι όλοι εδώ και δεκαετίες υπέρμαχοι της πολιτικής των μνημονίων. 

Γιατί δεν μπορεί να είσαι κατά της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της κατάργησης των εθνικών θεσμών ακόμα και του αστικού κράτους(όπως η Χρυσή Αυγή στην περίπτωση της ΕΡΤ). 
Ούτε μπορείς να είσαι υπέρ των εφοπλιστών και κατά της Λέσχης, ούτε μπορείς να είσαι κατά της Λέσχης και να μιλάς για τεμπέληδες δημόσιους υπάλληλους και συντεχνίες. 

Πολλή συζήτηση επίσης γίνεται για το ότι η Λέσχη δεν δημοσιοποιεί πρακτικά των συνεδριάσεων. Εδώ καταρχάς πρέπει να πούμε ότι δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβεις τι συζητούν. Άλλωστε όλοι οι προσκεκλημένοι μόνο άγνωστοι δεν είναι. Όλοι έχουν εκφράσει περισσότερο ή λιγότερο(οι πολιτικοί περισσότερο, οι επιχειρηματίες λιγότερο) τις απόψεις στη δημόσια σφαίρα. Τι περιμένει κάποιος ότι είπε ο Πάγκαλος ή ο Μητσοτάκης ή οι πρόεδροι του ΣΕΒ στην Λέσχη όταν καθημερινά και με θράσος μας τα λένε κατάμουτρα. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ συζητιέται και χαράσσεται η πολιτική στρατηγική των υπερεθνικών ελίτ του χρήματος για το πώς θα επιβάλουν τις επιδιώξεις τους και το πώς θα χειραγωγήσουν. 

Ο βασικός λόγος που δεν είναι δημόσιος ο διάλογος είναι ότι θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους πιο κυνικά και ουσιαστικά αποφεύγοντας τη συμβατική γλώσσα της διπλωματίας και της πολιτικής ορθότητας. Άλλωστε η Λέσχη δίνει σε λίγες γραμμές και τα θέματα που θα συζητηθούν και το πολιτικό στίγμα της συνάντησης. 

Για την φετινή συνάντηση μερικά θέματα είναι: Δουλειές, κοινωνικές παροχές και χρέος. Μπορούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ να αναπτυχθούν ταχύτερα και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας; Οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Οι προκλήσεις της Αφρικής. Ο κυβερνοπόλεμος και η εξάπλωση των ασύμμετρων απειλών. Οι βασικές τάσεις στην ιατρική έρευνα. Εκπαίδευση μέσω διαδικτύου: Ελπίδες και αντίκτυπος. Εθνικισμός και λαϊκισμός. 

Επίσης δεν είναι τυχαίο ή προϊόν συνωμοσίας ότι η Μπίλντερμπεργκ δημιουργήθηκε μεταπολεμικά την ίδια περίπου εποχή με την ΕΟΚ και μάλιστα από ένα άνθρωπο που πρωτοστάτησε στην δημιουργία και των δύο. 

Πριν λίγο καιρό είχαμε αναρτήσει την ανάλυση του Μαντέλ γραμμένη 14 χρόνια μετά την πρώτη συνεδρίαση της Λέσχης όπου έδειχνε τον έντονα υπερεθνικό χαρακτήρα που ήδη είχε αποκτήσει το κεφάλαιο στην Ευρώπη, αυτή ήταν η νέα πραγματικότητα που γέννησε τους νέους υπερεθνικούς θεσμούς του κεφαλαίου επίσημους (ΕΟΚ-ΕΕ) και ανεπίσημους όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. 

Τέλος από τα φετινά θέματα συζήτησης αυτό που ξεχωρίσαμε είναι με τίτλο «Εθνικισμός και λαϊκισμός». 

Άλλη μια τρανταχτή απόδειξη της θέσης που υποστηρίζουμε ότι δεν βρισκόμαστε στην εποχή των εθνικών φασισμών. 

Φυσικά η Λέσχη δεν ανησυχεί και δεν αντιλαμβάνεται ως εθνικισμό την πατριδοκαπηλία του Σαμαρά (καλεσμένος της Λέσχης στο παρελθόν), των Μουρούτηδων, του Άδωνι-Βορίδη (που εμφανίστηκαν και αναρριχήθηκαν στο πολιτικό σκηνικό δημαγωγώντας εναντίον της Νέας Τάξης και της Λέσχης και τώρα έχουν γίνει οι πιο πιστοί υπηρέτες της) και της Χ.Α. 

Ως εθνικισμό αντιλαμβάνεται τον αγώνα για την υπεράσπιση των ιστορικών εθνικών δομών και κατακτήσεων, την έξοδο της Ελλάδος από ευρώ και ΕΕ, την αμφισβήτηση των περίφημων 4 ελευθεριών του Μάαστριχτ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και την οικονομία της αγοράς. Την ανάπτυξη και το σχεδιασμό της οικονομίας σε άλλη βάση χωρίς να περιμένουμε τις περίφημες ξένες επενδύσεις. 
Αυτόν τον «εθνικισμό» και «λαϊκισμό» φοβάται η Λέσχη και όχι τον εθνικισμό αυτών που ονειρεύονται μια δικτατορία μπανανίας τύπου Πινοσέτ με εθνικιστική ρητορεία αλλά απόλυτα υποτελής και πειθήνια στην πράξη.
Πηγή: Ρεσαλτο.