Λόγος επί τη εκδημία του Γέροντα μας Πατέρα Αριστείδη.

<<ἔνδοξος ἐν τῆ πίστει και τῇ διακονίᾳ>>.

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να προσευχηθούμε στον έχοντα την εξουσία νεκρών και ζώντων, Κύριο Ιησού Χριστό. Να αναπαύσει εκ των σωματικών κόπων και μόχθων την ευλογημένη και αγιασμένη ψυχή του Γέροντος μας, πατρός Αριστείδη, τοποθετώντας την στις ουράνιες μονές, ώστε από εκεί με πολύ μεγάλη παρρησία προς τον Κύριο, να οδηγηθούμε στην οδό της αρετής , της τελειότητας και του φωτός.

Ὁ Δεσπότης και Κύριος των πάντων, μετέθεσε ένα μέλος της στρατευομένης Εκκλησίας, στην θριαμβεύουσα Εκκλησία.,

Διά της μεταθέσεως αυτής ἡ στρατευόμενη Εκκλησία εστερήθη ένα από τα επίλεκτα μέλη της, ένα ζηλωτή και ακούραστο εργάτη του Θείου Λόγου. Αποστερεί η εκδημία σου το σώμα της σεπτής Ορθοδόξου εκκλησίας ενός τιμίου και σοφού Γέροντος ,μεγαλύνει όμως ακόμη περισσότερο η είσοδος σου στην Άνω Ιερουσαλήμ στην θριαμβεύουσα εκκλησία, την τρισμακάριστη χορεία των απ αιώνων αγίων Ιερέων. <Ηρπάγης> από το επίγειο Θυσιαστήριο για να προσφέρεις την αέναη λατρεία σου στον Μέγα Αρχιερέα Χριστό, εν μέσω των πυρίνων Λειτουργών του. Εκεί , στο ευφρόσυνο πανηγύρι της Ουράνιας Θείας Λειτουργίας ,μη λησμονήσεις κι εμάς τους <περιλειπομένους> . Αναχωρώντας από τον επίγειο κόσμο, σεπτέ πνευματικέ μας Πατέρα, μας άφησες έναν πνευματικό θησαυρό μιας πολύτιμης παρακαταθήκης με σημείο αναφοράς την <Εστία >, το Κατηχητικό σου, που αποτελούσε την ίδια σου την ζωή μιας και από νεαρής ηλικίας το έργο αυτό ολοκληρώθηκε και συνεχίζει να προσφέρει πνευματικό καρπό στο αμπελώνα του Κυρίου. Όλη σου η βιωτή θα αποτελεί για εμάς χαριτόβρυτος πηγή πνευματικής έμπνευσης και παράδειγμα ευαγγελικής ανατροφής.

Ὁ λαός του Θεού <στερείται> τον εκλεκτό και ταπεινό Πνευματικό Πατέρα και έμπειρο εξομολογητή.

Ὁ Γέροντας ήταν κεκοσμημένος από πολλές αρετές. Μερικές από αυτές ήταν ἡ απλότητα του χαρακτήρος του, ἡ ανιδιοτελής αγάπη, ἡ προσήνεια, ἡ ταπείνωση.

Όποιος συνομιλούσε μαζί του, διαπίστωνε ότι ήταν χαρισματικός. Ως Πνευματικός επεσήμανε τα λάθη του εξομολογούμενου, με ένα πολύ γλυκό τρόπο.

Στο μικρό εξομολογητήριο του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού και της Ορθοδόξου <Εστίας Αναγέννησης> Μικροπόλεως Δράμας το λεγόμενο και <Κατηχητικό του Παππούλη>, να μας συμβουλεύει με περίσσεια αγάπη λέγοντάς μας: Έπεσες παιδάκι μου; Σήκω. Ξανά έπεσες; Ξανά σήκω. Πάλι και πάλι έπεσες; Πάλι και πάλι σήκω. << Αν ὁ Δεσπότης Χριστός έδωσε το Άγιο Αίμα Του, για εσένα, ἔ! Δεν θα σου δώσει άφεση;>

Οι ώρες στο εξομολογητήριο περνούσαν, αλλά ὁ μακαριστός Γέροντας ενώ φαινόταν ότι ήταν κατάκοπος, ενδιαφέρετο για όλους όσους τον περίμεναν απέξω. Φρόντιζε πάντα να οικονομεί τα πράγματα με στοργική, πατρική φροντίδα και διάκριση, όμοια με την φροντίδα του Κυρίου προς τούς Μαθητές Του.

Ως εξομολόγος είχε ξεχωριστό τάλαντο και επιδεξιότητα. Τι να πούμε για την αφιλαργυρία του, που πρόδιδαν οι εκατοντάδες ευεργετημένοι και που μας έκανε να νιώθουμε ότι μέσα στην καρδιά του ένα χαρτονόμισμα δεν βάραινε περισσότερο από ένα κομμάτι απλού χαρτιού; Απλώς απαθώς κατανοούσες ότι το ένα έχει ανταλλακτική αξία, το άλλο όχι. «Συμμετοχή στην αγάπη», μας έλεγε, «και για να λύνει προβλήματα ,δεν έχει κανένα άλλο σκοπό».

Όπως ὁ καλός και έμπειρος γιατρός επιδιώκει να κάνει σωστή και έγκυρη διάγνωση, έτσι και ὁ Γέροντας επεδίωκε να κάνει σωστή διάγνωση, διακρίνοντας το ψυχολογικό και το κοινωνικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο αμάρτησε ὁ εξομολογούμενος. Στη συνέχεια έβλεπε αν ἡ μετάνοιά του ήταν ειλικρινής και σταθερή. Δύσκολο και πολύ βαρύ το έργο του.

Ὁ Γέροντας ήταν διαπρύσιος κήρυκας του Ευαγγελίου του Χριστού. Ακριβολόγος απλός και κατανοητός. Το κήρυγμά του ήταν θεολογικό, χωρίς καμιά ακρότητα, Χριστοκεντρικό και αναγεννητικό.

Κήρυττε την πίστη, την αγάπη και την υπομονή. Χαρακτηριστικά δε μας έλεγε, κάνετε υπομονές. Όλοι όσοι άκουγαν τα κηρύγματά του , είναι βέβαιο ότι οικοδομήθηκαν τα πλείστα. Όλη του ἡ ζωή ήταν ζωντανό παράδειγμα Αγάπης, ταπείνωσης, υπομονής και υποχωρητικότητας. Ήταν φιλομαθής, δραστήριος και υπόδειγμα ηθικής. Σε όλες τις ενορίες πού λειτούργησε οι πάντες τον ενθυμούνται ακόμη. Τον αγάπησαν και τον αγαπούν από την Κρήτη μέχρι την Κύπρο , σ όλη την Ελλάδα. Στην Γερμανία, Αγγλία, Σουηδία, Βαλκάνια, Αμερική, Αυστραλία. Καθόταν στο τηλέφωνο δίνοντας ευχές και ομιλούσε με ανθρώπους απ' όλες αυτές τις χώρες.

Σκοπός του Γέροντα ήταν ἡ αμώμητη διακονία του Θείου Λόγου και όχι οι τιμές των ανθρώπων. Αγάπησε περισσότερο την δόξα του Κυρίου παρά την δόξα των ανθρώπων. Για αυτή την αγάπη θυσίασε τα πάντα.

Ήταν αφιλοχρήματος, αλλά πλούσιος σε αγάπη προς τον Πλάστη του και Δημιουργό, διά της Αγάπης προς τον άνθρωπο.

Δεν αγάπησε τις τρυφές και τις απολαύσεις , αλλά την θυσία. Έλεγε κόψτε μου τον κόσμο, και αμέσως θα πεθάνω.

Είναι πολύ εντυπωσιακό το γεγονός ότι ὁ Πατέρας Αριστείδης είχε μεταξύ των πνευματικών του παιδιών και άλλα παιδιά του< περιθωρίου>. Ποτέ δεν τα αποστράφηκε. Τα παιδιά αυτά, έλεγε, ότι έβλεπαν μπροστά τους το πέλαγος της ευτυχίας, δίχως όμως να μπορέσουν να κρατήσουν μια σταγόνα από αυτό τό πέλαγος.

Στο πρόσωπο του Γέροντα τα παιδιά αυτά έβλεπαν τον αληθινό φίλο, αδελφό, πατέρα και καθοδηγητή. Αυτά τα παιδιά (και άλλοι βέβαια) τα έβλεπαν στο εξομολογητήριο και στις Λειτουργίες του και τον αποκαλούσαν αλλιώτικο παπά. Αυτός ὁ αλλιώτικος παπάς τα έκανε να αγαπήσουν τον Θεό και να μισήσουν τον διάβολο. Πάντοτε μιλούσε για τον Ένα, τον αναμάρτητο Κύριο, πού Ανέβηκε στον Σταυρό και απέθανε, ετάφη, Ανέστη και ανελήφθη στους Ουρανούς.

Ως κανόνα στη ζωή του εφάρμοσε την Παύλειο ρήση. <<ἐμοί γάρ τό ζῆν Χριστός και τό ἀποθανεῖν κέρδος>>.

Είχε κατά νουν, ότι στην εποχή μας δεν ωφελούν τα λόγια μόνον, αλλά τα φωτεινά παραδείγματα.

Ζούμε έλεγε στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης . Άλλοτε έλεγε ότι ζούμε στην εποχή της σαρκολατρείας, της χρηματολατρείας και της σατανολατρείας. Και σε άλλα κηρύγματα έλεγε ότι ἡ Ορθοδοξία και ἡ Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι σύστημα αρχών και κανόνων, αλλά βιωματική αποκάλυψη του Ιδίου του Τριαδικού Θεού, διά του Υιού και Λόγου Του, Ιησού Χριστού. Μυστικά και αθόρυβα έφυγες. Μάλλον είχες φύγει προτού φύγεις.

Έδιδε μεγάλη σημασία στην Προσευχή. Μάς λείπει ἡ προσευχή έλεγε, δεν προσευχόμαστε συχνά. Προσευχόμαστε μόνο για να είμαστε καλά. Όμως ποτέ δεν προσευχηθήκαμε να είμαστε καλοί.

Αυτά τα λίγα και πτωχά λόγια για την προσωπικότητα του Μακαριστού Πνευματικού μας Πατρός και Γέροντος μας Πατρός Αριστείδου, ὁ οποίος με την συμπλήρωση των τεσσαράκοντα ημερών από την ήμερα της οσιακής του κοιμήσεως, ευρίσκεται στα ουράνια σκηνώματα, όπου θα κάθεται εκ δεξιών του Βασιλέως Χριστού και θα δοξολογεί τον Θεό με όλους εκείνους πού <<τον Σταυρόν ως ζυγόν αράμενοι ἠκολούθησαν Αυτόν ἐν πίστει>>. <<και νῦν άπόκειται αὐτοῖς ὁ της δικαιοσύνης στέφανος>>. Αιώνια η μνήμη σου Άγιε Γέροντα μας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Χριστιανικής Εστίας <Αναγέννηση>. Μικρόπολης

Σωτήριο έτος 2021, 07 Μαρτίου

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ<ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ>

xristianikiestiaanagennisis@gmail.com