υπ.ΠΔΒΜΘ (υπουργείο… ποδοβολητό)

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΤΣΙΟΥ
δάσκαλος-Κιλκίς
Εγκύκλιος του υπουργείου διά βίου αμάθειας. Ημερομηνία έκδοσης
1.9.2011. Γιά την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων το Υπ.ΠΔΒΜΘ (αυτό είναι το αρκτικόλεξο του πρώην ΥΠΕΠΘ.
Αν τολμήσεις να το προφέρεις ακούγεται κάτι σαν ποδοβολητό ή ασυναρτησίες «οινόφλυγων καραγωγέων»-μεθυσμένων αμαξάδων), προέβη το Υπ.ΠΔΒΜΘ, λοιπόν, μεταξύ άλλων και στις ακόλουθες ενέργειες.

1. «Ανάρτηση όλων των διδακτικών βιβλίων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην πλατφόρμα ψηφιακό σχολείο, ώστε να αξιοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς με κάθε πρόσφορο τρόπο γιά τους ίδιους και τους μαθητές τους.

2. Διανομή σε όλους τους μαθητές ενός DVD, στο οποίο θα εμπεριέχονται τα σχολικά εγχειρίδια. Έτσι οι μαθητές θα έχουν την δυνατότητα και στο σπίτι τους ηλεκτρονικά να μελετούν τα μαθήματα».

Χαράς Ευαγγέλια. Τελικά το «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ», το όραμα της νέας ηγεσίας, του νέου υπουργείου με το νέο σχολικό έτος υλοποιείται.

Έχω μπροστά μου το σχέδιο δράσης, με τίτλο «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Πρώτα ο Μαθητής», το οποίο πέρυσι υποβλήθηκε στην κυβέρνηση. (Συνήθως τίθεται η πρόθεση διά, μπροστά από την λέξη κυβέρνηση. Το σωστότερο και ακριβέστερον είναι να τεθεί η πρόθεση «υπό» και, γιατί όχι, και η «αντί». Όπως λέμε υπολοχαγός, ανθυπολοχαγός).

Διαβάζω στο 4ο σημείο του σχεδίου. Στόχος είναι το Νέο Σχολείο «να είναι πρώτα απ' όλα ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ... ΤΟΙΧΟΥΣ!» (Τα κεφαλαία περιέχονται στο κείμενο). «Ένα σχολείο ανοικτό στις ιδέες, και στην κοινωνία, στην γνώση και το μέλλον, που αξιοποιεί κάθε σύγχρονο εργαλείο. Ο διαδραστικός πίνακας, το ηλεκτρονικό βιβλίο, το ψηφιακό
εκπαιδευτικό υλικό, ο προσωπικός μαθητικός υπολογιστής, διευρύνουν τις γνώσεις, διευκολύνουν την επικοινωνία...» και λοιπά και λοιπά...

Αξιοθαύμαστη το Υπ.ΠΔΒΜΘ (υπουργείο από ηλεκτρονικό βιβλίο γιά ηλεκτρονική μελέτη. Εκείνο το κεφαλαιογράμματο «ΧΩΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ», αν το ερμηνεύσω ορθώς, σημαίνει την κατάργηση του σχολείου όπως το γνωρίσαμε όλοι μας, ως συγκεκριμένη κτιριακή υποδομή και την αντικατάστασή του με ένα ψηφιακό, ανύπαρκτο, απροσδιόριστο πράγμα.

Δηλαδή, ο μαθητής, θα λέγεται μαθητής, όμως δεν θα πηγαίνει σε σχολείο,
αλλά θα παραμένει στο σπίτι του και ενώπιον του υπολογιστή «θα μαθαίνει πώς να μαθαίνει», όπως λέει το τρέχον, χιλιομαθημένο ανοητολόγημα.

Στο βιβλίο «Νεοελληνική Γλώσσα» Α' Γυμνασίου (τετράδιο εργασιών), στην σελίδα 71 και με τίτλο «το σχολείο του μέλλοντος», διαβάζουμε τα εξής αποκαλυπτικά: «Ουσιαστικά το σχολείο του μέλλοντος θα είναι μία μορφωτική υπηρεσία, όπου το κάθε παιδί θα μαθαίνει μόνο του από τον υπολογιστή, υποβοηθούμενο από έναν υποβαθμισμένο βοηθόμάθησης, επιφορτισμένο κυρίως με τεχνικής φύσεως προβλήματα.

Τα παιδιά που έχουν υπολογιστή στο σπίτι θα μπορούν να παρακολουθούν και από εκεί, χωρίς να είναι απαραίτητη η καθημερινή παρουσία στοσχολείο, αφού έτσι κι αλλιώς οι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων του θα είναι online σε 24ωρη βάση...».

Προσοχή στην φράση «χωρίς να είναι απαραίτητη η καθημερινή παρουσία στο σχολείο». Προηγήθηκαν συγχωνεύσεις σχολείων. Γιά το καλό των παιδιών μας, πάντοτε.

Δεν θα χαιρόταν έτι περαιτέρω η Τρόικα και τα εγχώρια πειθήνια ενεργούμενά της, αν έκλειναν και σχολικές μονάδες υπό το κουτοπόνηρο πρόσχημα του λεγομένου «σχολείου του μέλλοντος»;

Οι δικαιολογίες που ψελλίζει το Υπ.ΠΔΒΜΘ (υπουργείο ποδοβολητό) είναι η έλλειψη χαρτιού, κωλυσιεργία Ανωτάτου Δικαστηρίου, η κρίση, το μνημόνιο.

Έχω την εντύπωση ότι δεν λείπει το χαρτί αλλά ότι έχουμε «άσκηση επί χάρτου», δοκιμάζεται το «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ». Σχολείο χωρίς βιβλία, αλλά στη θέση τους ένα DVD.

Το DVD προϋποθέτει ότι ο μαθητής πρέπει να έχει στο σπίτι του ηλεκτρονικό υπολογιστή. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα (και είναι πολλοί οι μαθητές, σε οικογένειες που στερούνται και τα προς το ζην), αποκλείονται, μένουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός προ των πυλών.

Έτσι εννοούν το «Πρώτα ο Μαθητής» του Νέου Σχολείου τους. Τίθεται όμως και ένα σοβαρότερο ερώτημα.

Η επίδοση, αντί βιβλίων, ενός DVD συνιστά απροκάλυπτη παρότρυνση ή καταναγκασμό, να εγκαταλείψουν τα παιδιά το ευλογημένο βιβλίο και να αφεθούν ανυπεράσπιστα στα νύχια του υπολογιστή και του διαδικτύου.

Ήδη ο διαδικτυακός εθισμός (η ηλεκτρονική ηρωίνη όπως προσφυώς ονομάζεται) εντάσσεται στις ολέθριες εξαρτήσεις.

Το υπ.ΠΔΒΜΘ, η διά βίου ανοησία, αντί να προστατεύει την πιό αθώα και ευπαθή κοινωνική ομάδα καταντά συντελεστής, νοσηρών φαινομένων. Μα και πόσο εξευτελιστικό γιά το κράτος και μειωτικό γιά το κύρος και την σοβαρότητα ημών των δασκάλων (αναφέρομαι σε όσους διδάσκουν στο Δημοτικό) είναι να υποδεχόμαστε τα παιδιά με ένα DVD.

Τί χαρά προσφέρουν ιδίως στους μαθητές της πρώτης τάξης τα πρώτα βιβλία (έστω και αυτοί οι κακογραμμένοι ψυχοβγάλτες)!

Ψευτορωμαίικο κράτος- καρικατούρα. Ούτε τα βιβλία των παιδιών του δεν μπορεί να εξασφαλίσει και μένουν ατιμώρητα και ροκανίζουν το κλεμμένο βιός του λαού οι καντιποτένιοι πολιτικάντηδες.

Κανονικά και προφυλάσσοντας οι γονείς τα παιδιά τους πρέπει να πάρουν το DVD και να το επιστρέψουν στις λαλίστατες κομψοσουσούδες του Υπ.ΠΔΒΜΘ με την ένδειξη:

απαράδεκτον, ακατάλληλον γιά ανηλίκους.

Παραπέμπω επιλογικώς σε ένα κείμενο του Τάσου Λιγνάδη από το βιβλίο του «Καταρρέω». (1989 εκδ. «Ακρίτας»).

Γράφει ο αείμνηστος λογοτέχνης τα εξής προφητικά:

«Αφού λοιπόν έγιναν τα σχολεία μας χώροι επικίνδυνοι είναι μοιραίο να απολύσουμε τα παιδιά στην τύχη του δρόμου. Θα λάβουν την παιδεία τους σε χώρους διασκεδαστικότερους: στις δισκοθήκες, στα πάμπς, στα φασφουντάδικα, στις συρράξεις των
γηπέδων (μήπως και οι χούλιγκαν, μαθητές δεν είναι στους μοντέρνους σταθμούς υψηλής ακροαματικότητας των FM που επενεργούν ως πλυντήρια εγκεφάλων μέσω της ευθυμίας της ανεγκέφαλης σαχλαμάρας».

Αν στην θέση των FM βάλουμε το διαδίκτυο (τον εθισμό σ' αυτό) στο οποίο με τις ευλογίες του «Υπουργείου Ποδοβολητό» καταδικάζονται οι μαθητές μας, έχουμε μία πλήρη εικόνα του σακατεμένου καιρού μας...