Η ΠΛΑΤΕΙΑ, Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΑ ΧΑΠΕΝΙΓΚΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ

      Η ΠΛΑΤΕΙΑ  Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΑ ΧΑΠΕΝΙΓΚΣ
                   ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ

Ελπίζοντας  ότι μετά από τριάντα εννέα ημέρες {39} παρουσίας στη πλατεία και πιστεύοντας  ότι ,στη τεσσαρακοστή{40} ημέρα θα έχουμε αποτέλεσμα  αθροίζοντας όλων των μορφών σκέψης αυτών  που πέρασαν από τη<< συνέλευση του Δήμου>> και άφησαν τα ιδεολογήματα τους, [ονομαζόμενοι αγανακτισμένοι ], μέσα από τις καθημερινές  λαϊκές  συνελεύσεις που καταγράφονταν σε κείμενα  είπα ότι επί τέλους θα έπαιρναν σάρκα και οστά. Δυστυχώς,

{επλανήθην πλάνην οικτρά} διότι όλες οι μορφές των δήθεν κινητοποιήσεων έγιναν με ένα σκοπό και στόχο την ποδηγέτηση της μάζας και των ιδεών από όπου και εάν προέρχονταν , έχοντας πάντα τη αυστηρή επιτήρηση των κομματικών  μίσθαρνων οργάνων και της πολιτικής σπέκουλας ειδικά της αριστερής και άεθνης πρωτοβουλίας που με κάθε τρόπο και μέσο ήθελαν και θέλουν να επιβάλουν το δικός στίγμα και ότι αυτοί και μόνο αυτοί είναι ικανοί και έχουν την αυθεντία στην οργάνωση και λειτουργία του μαζικού λαϊκού κινήματος που αυτή την περίοδο ονομάζεται ,<<αγανακτισμένοι>>. Πίστευα και πιστεύω ότι μέσα από την άδολη και αυθόρμητη προσέλευση των ανθρώπων στις πλατείες που πρώτα αυτούς κτύπησε η βαρβαρότητα της  νέας τάξης πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης, θα έβγαινε ένα θετικό αποτέλεσμα. Ω του θαύματος τα πάντα έγιναν ένα παιγνίδι και συνεχίζει να λειτουργεί έτσι. Στη πλατεία κάθε τρις και λίγο μας φέρνουν και από ένα κουβαλημένο από τα< εσωτερικά >ξένα να μας καθοδήγηση έχοντας την φιλοσοφία της αριστερής  θολοκουλτούρας και την αδήριτη ανάγκη κάθε φορά να ακούμε της μπουρδολογίες τους και ότι μόνο μέσα από την κολεκτίβα μπορεί να αναστηθεί η λαϊκή επανάσταση. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν  χωρίς όραμα και ηγέτες έτσι ως μάζα και οργή . Αναρωτιέμαι και λέγω μα είναι δυνατόν με τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές να γίνουν ανατροπές στο σύστημα; Είναι δυνατόν χωρίς κινούμενη σκέψη που να παράγει πολιτική και σχέδιο  οργάνωσης  σε επίπεδο πλατείας αλλά και  στις  γειτονιές στο χώρο δουλειάς και στο χωράφι να βγει κάτι θετικό που να χρησιμοποιηθεί για την ανατροπή του καθεστώτος ; Όχι δεν είναι δυνατό να κάνουμε χάπενινγκς και τραγουδάμε μόνο τραγούδια αυτών που θέλουν ορισμένοι, δεν είναι δυνατόν να μην επιτρέπουν κάποιοι της πλατείας και ειδικά κάποιοι <δωσίλογοι> του καθεστώτος να υπάρχουν Ελληνικές Σημαίες και να δέχονται και επιθέσεις όσοι επιχειρούν να φέρουν για  να τους κάνουν να αποχωρήσουν από την πλατεία ως να είναι κτήμα τους. Απίστευτοι τύποι που ήρθαν από το πουθενά κάνουν κτήμα κάτι που δεν τους ανήκει. Τι δεν τους ανήκει;  μα φυσικά η δική μας ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ  που με το έτσι θέλω , θέλουν αυτοί να την κάνουν σημαία με την παρουσία κρεμασμένων πανό που γράφεται ότι σαχλαμάρα κατέβει του καθενός η <<γκλάβα>> φυσικά εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, και ουσιαστικά το πράγμα έχει μεταβληθεί σε μάζωξη ψυχοθεραπείας και αποτάξεως του σατανά που για ορισμένους είναι οι πλούσιοι Έλληνες και οι επιχειρηματίες. Λάθος τραγικό διότι δεν βλέπουν το δάσος που είναι ο εχθρός και βλέπουν το δέντρο που είναι ο επιχειρηματίας. Τουλάχιστον αυτός λεγόμενος εργοδότης απασχολεί και μερικούς εργάτες δίνοντας ένα κομμάτι ψωμί στις οικογένειες τους. Το δάσος που είναι το ΣΥΣΤΗΜΑ και το ΚΑΘΕΣΤΩΣ της

νέας τάξης πραγμάτων,  δεν το βλέπουν διότι είναι αόμματοι και έτσι τους θέλει το δικό τους κομματικό σύστημα. Οι λαϊκές επαναστάσεις δεν γίνονται με χάπενινγκς και φρού- φρού γίνονται με αυτόοργάνωση και είχα υπογραμμίσει από την αρχή ότι το κίνημα των πλατειών  έπρεπε να πυροδοτήσει με την φλογισμένη του οργή τους εργαζομένους και συγκροτώντας  σ όλους τους χώρους τα δικά του όργανα εξουσίας και όχι τα όπως γίνεται σήμερα με τα διάφορα παπαγαλάκια της κομματικής νομενκλατούρας.  Έτσι χύμα η λαϊκή οργή που είναι εγκλωβισμένη στις πλατείες και τα καφενεία αλλά και τους χώρους δουλειάς  θα μπορούσε να συνδεθεί με την παράδοση των λαϊκών αγώνων ώστε να μπορέσει να βρει την δυναμική της και την κοινωνική ηγεσία της . Την εργατική τάξη. Με πιο απλά λόγια θα διαμορφωνόταν αστραπιαία και με γρήγορες κινήσεις μια άλλη μορφή ΕΞΟΥΣΙΑΣ στους χώρους δουλειάς στις συνοικίες που μέσα από τη γενικευμένη κοινωνική οργή θα συγκλόνιζε όλες τις δομές και αρθρώσεις από  κόμματα και σώματα ασφαλείας και θα σάρωνε τα καθεστωτικά ανδρείκελα και τους δωσίλογους κάθε κοπής και κάθε χρώματος. Σε μια τέτοια προεπαναστατική κατάσταση με τη δύναμη της λαϊκής οργής να ρέει σαν χείμαρρος στο δρόμο καμία μα καμία δύναμη καταστολής δεν θα μπορούσε να σταματήσει τα μελλούμενα .Η εξουσία και το μεσοπρόθεσμο θα έπεφταν σαν σάπιος καρπός από ένα δέντρο ήδη σκουληκιασμένο. Οι εργατοπατέρες και ηγεμονίσκοι της καθεστωτικής <αριστεράς> θα έτρεχαν να βρουν τόπο και  τρύπα  να κρυφτούν. Με άκρως νεοταξικά  ιδεολογήματα τροφοδοτήθηκε αυτή η έκρηξη της λαϊκής οργής ,σφραγίστηκε και ενταφιάστηκε στις πλατείες ΚΑΛΗ ΝΥΚΤΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ.

                                           ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΔΕΛΦΙΑ