Τρίτη 24 Ιουνίου 2025
Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025
Πέμπτη 12 Ιουνίου 2025
Πέμπτη 5 Ιουνίου 2025
Οι καμπάνες του Σινά ηχούν πένθιμα για την «έρημο» της Ελλάδας
Από πνευματική σκοπιά, η δικαστική αιχμαλωσία της Μονής Σινά από τους Αιγύπτιους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι το έσχατο κατάντημά μας, μετά από μια σειρά αρνήσεων να σταθούμε στο ελληνορθόδοξο ανάστημά μας.
Αρνηθήκαμε να ομολογήσουμε την ελληνική χριστιανοσύνη της Βορείου Ηπείρου και της Μαριούπολης, σε όλες τις δοκιμασίες τους. Αρνηθήκαμε να υψώσουμε φωνή για τους εγκληματικούς διωγμούς στην Αγία Λαύρα του Κιέβου. Αρνηθήκαμε να αποτρέψουμε το μαγάρισμα της Αγιάς Σοφιάς και της Μονής της Χώρας από τους Τούρκους. Αρνηθήκαμε να πατήσουμε πόδι για τις σφαγές χριστιανών ρωμιών στη Συρία. Κάναμε εθνικούς μας «χωροφύλακες» τους υπονομευτές του Αγίου Φωτός που βιοπορίζονται με το να υποσκάπτουν τα θεμέλια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Φωνάξαμε και περήφανα στην υφήλιο ότι είμαστε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που νομιμοποιεί τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Βάλαμε και ξόανα «καλλιτεχνικής» βλασφημίας στην Πινακοθήκη μας, και τα περιφρουρούμε σαν εθνικό θησαυρό.
Τώρα στην αγιοστόλιστη έρημο του Σινά λαλεί ο πετεινός της πολλαπλής προδοσίας. Κι εμείς ευχόμαστε να μην κλάψουμε πικρά. Όχι, δεν ήρθε από το πουθενά αυτή η δοκιμασία. Η Ελλάδα ως καρδιά της ελληνορθοδοξίας υποφέρει από καρδιακή ανεπάρκεια και φλερτάρει συνεχώς με το πνευματικό έμφραγμα. Ως συνέπεια, νεκρώνονται από αίμα και οξυγόνο όλα τα μέλη μας, τα παγκόσμια θησαυρίσματά μας. Οι νεκροί δεν έχουν συμμάχους. Κανένας δεν θα υπολογίσει για πολύ μια γέρικη καρδιά γεμάτη προδοσία, που συνεχώς προδίδει τον ίδιο της τον εαυτό. Θα ερχόμαστε πάντα τελευταίοι, πάντα ασθμαίνοντες και καταϊδρωμένοι.
Οι πατέρες του Σινά ξέρουν καλύτερα απ’ τον καθένα
Δεν συμμερίζομαι καθόλου τα (ύποπτα) καθησυχαστικά δημοσιεύματα που λένε ότι η Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά δεν θα υποστεί καμία ουσιαστική συνέπεια. Οι πονηρές δηλώσεις των Αιγύπτιων περί «διατήρησης του θρησκευτικού καθεστώτος» και «αναγνωρίσεως του ιερού χαρακτήρα» και «διατηρήσεως των στενών και αδελφικών σχέσεων», είναι χειρουργικές διατυπώσεις που κρύβουν τον διάβολο στις λεπτομέρειες.
Δεν θα εισέλθω σε σύνθετες ιστορικές και πολιτικές αναλύσεις που επισκιάζουν την ουσία του ζητήματος. Για να αφουγκραστώ την κατάσταση προτιμώ να ακούσω τα λόγια των ίδιων των πατέρων του Σινά, που δεκαετίες ζουν τις ισλαμικές ραδιουργίες στο πετσί τους. Οι προειδοποιήσεις που εξέπεμπαν εδώ και πολλά χρόνια για τα σχέδια των αγαρηνών ήταν στην κυριολεξία «φωνή βοώντων εν τη ερήμω».
Και τώρα ο εκπρόσωπος της Μονής Σινά στην Ελλάδα, αρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκης, κάνει λόγο για ξεκάθαρη δικαστική δήμευση, σχολιάζοντας ότι με τη νέα απόφαση οι μοναχοί γίνονται φιλοξενούμενοι μέσα στον ιερό οίκο τους και η παραμονή τους στη Μονή παραδίδεται στο έλεος του Αιγυπτιακού κράτους.
Αυτό που ισχύει είναι ότι η Αίγυπτος καταληστεύει την κυριότητα της Μονής Σινά «επιτρέποντας» στη μοναστική κοινότητα να διατηρήσει το θρησκευτικό της καθεστώς (για όσο καιρό επιθυμεί η Αίγυπτος) και αλλάζοντας το ιδιοκτησιακό στάτους σε όρους κρατικής περιουσίας. Κτήματα της Μονής ήδη δημεύτηκαν σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση που τα χαρακτηρίζει ως «απομακρυσμένα», ξεκινώντας έτσι τη σαλαμοποίηση που ορίζει το σχέδιο υφαρπαγής.
Έτσι, ο κορυφαίος πνευματικός φάρος του Βυζαντίου, το θεοβάδιστο Σινά κινδυνεύει να πάψει να φωταγωγεί την οικουμένη ως πανάρχαιο αγλάισμα της ερήμου και να γίνει αρχαιολογική περιουσία του Αιγυπτιακού κράτους. Το επιχειρηματικό project με το όνομα «Great Transfiguration» (Η Μεγάλη Μεταμόρφωση) που βρίσκεται στο χαρτοφυλάκιο της Αιγυπτιακής κυβέρνησης, σκοπεύει να μετατρέψει την ευρύτερη περιοχή του νότιου Σινά σε ένα πολυθρησκευτικό θεματικό πάρκο, όπου ο τουριστικός ελιτισμός θα ανταμωθεί με αναδημιουργημένα τερατουργήματα προώθησης του διαθρησκειακού και πανθρησκειακού γίγνεσθαι.
Που ο ασκητισμός; Που ο αναχωρητισμός; Που η ορθόδοξη νήψη και η θεοπτία και η τιμή στους αγιασμένους καθηγητές της ερήμου που κατέβαζαν τον ουρανό στη γη «υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι… εν ερημίαις πλανώμενοι, και όρεσι και σπηλαίοις και ταίς οπαίς της γης»; Κινδυνεύουν όλα να ατιμαστούν με μια διπλωματική αμμοθύελλα.
Καμία εμπιστοσύνη στους πολιτικούς
Οι δε πολιτικάντικοι καθησυχασμοί από Αθήνα και Κάιρο, έχουν τόση αξία όσο και οι – προ τριών εβδομάδων – διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη – Αλ Σίσι ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής Σινά θα παρέμενε αμετάβλητο. Θεωρώ αδύνατο μια τέτοια δικαστική απόφαση για ένα τόσο σοβαρό θέμα να μην είχε την πολιτική κάλυψη της κυβέρνησης του Καΐρου, έστω και εν μέρει.
Την ίδια στιγμή έχουμε έναν πρωθυπουργό που είναι παντελώς άσχετος, αδιάφορος και αυτοκαταστροφικός στην πολιτισμική διπλωματία. Παραδίδει τα παγκόσμια μνημεία μας στα χέρια των κατακτητών, το ένα μετά το άλλο. Δεν μπορεί και δεν θέλει να διαφυλάξει κανένα κληρονόμημα της ελληνορθοδοξίας, πολύ απλά διότι έχει αλλεργία σε ό,τι εκφράζει αυτές τις δύο έννοιες. Το έχει δείξει με όλους τους τρόπους και το έχει εκφράσει σε όλους τους τόνους. Στην περίπτωση της Αιγύπτου, πιθανότατα είχε τη ψευδαίσθηση ότι οι προαιώνιες θρησκευτικές διαμάχες μπορούν να διευθετηθούν με γιάπικα σόου και ξεθυμασμένο αέρα Κογκρέσου.
Για να μην υποθέσουμε τίποτα χειρότερο, ενδίδοντας στο συλλογισμό ότι η Μονή Σινά μπορεί να θυσιάζεται στον βωμό των «αγαστών σχέσεων» με την Αίγυπτο, σε μια συνθήκη όπου η Ελλάδα βρίσκεται πλήρως απομονωμένη από συμμάχους. Αν παρατηρηθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση εμμένει στο να παρουσιάζει ως κέρδος την «διατήρηση λατρευτικού ελληνορθόδοξου χαρακτήρα» στη Μονή Σινά, τότε η υποψία θα γίνει βεβαιότητα! Η αδιανόητη απώλεια που υφιστάμεθα στο Σινά δεν αφορά (ακόμα) το λατρευτικό, αλλά το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Αυτό έλειπε να ευγνωμονούμε τους «πορθητές» που μας αφήνουν να λειτουργούμε μια Μονή δεκαπέντε αιώνων!
Αν είχαν την παραμικρή βάση αλήθειας οι κατευναστικές δηλώσεις, τότε δεν θα εξέδιδαν δριμύτατες ανακοινώσεις (πριν ακόμα κλείσει εικοσιτετράωρο από τη διαρροή της απόφασης) ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος Ιερώνυμος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Ούτε θα μετέβαινε άρον-άρον ελληνική αντιπροσωπεία στο Κάιρο, στις 2 Ιουνίου για «περεταίρω επεξεργασία της συμφωνίας». Ούτε οι μοναχοί του Σινά δεν θα σφράγιζαν τις πύλες του μοναστηριού σε ένδειξη πένθους για την κρατική βία που υφίστανται.
Τα δύο έρημα τοπία
Από τη μια πλευρά οι «αδελφοί μουσουλμάνοι» με τον θεοκρατικό επεκτατισμό τους. Και από την άλλη οι νεοταξικοί ολετήρες που θέλουν να αφανίσουν όλα τα ορθόδοξα προσκυνήματα που θυμίζουν στην υφήλιο «τη μία, αγία, καθολική και αποστολική εκκλησία» της Ορθοδοξίας. Και στη μέση οι νησίδες του ελληνορθόδοξου φωτός βάλλονται από παντού.
Οι καμπάνες του Σινά χτυπούν πένθιμα και οι θλιμμένες νότες τους διασχίζουν δύο ερήμους, μια φυσική και μία πνευματική. Η φυσική είναι η θεοσκέπαστη έρημος του Σινά που αποτελεί ένα απέραντο φυτώριο αγιότητας, με πνευματικούς αστέρες που ασκήτεψαν σαν ήμερα «αγρίμια» του Θεού, έγιναν ολάνθιστες ψυχές που μύρωσαν τον τόπο. Τις πρεσβείες αυτών των Αγίων και της Αγίας Αικατερίνης χρειαζόμαστε τώρα, για να κράξουν μέχρι και τα λιθάρια του Σινά την πνευματική αδικία που γίνεται.
Η άλλη έρημος είναι κατάμαυρη και δυσώδης. Είναι η πνευματική έρημος της μάνας Ελλάδας, ειδικά σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και σε επίπεδο λαού. Μας κλέβουν τα ελληνορθόδοξα στολίδια μέσα από τα χέρια, κι εμείς ασχολούμαστε με «χαρτοφάναρα» που έλεγε και ο αείμνηστος Κόντογλου. Φτάσαμε να ασχολούμαστε δέκα μέρες με τον καπνό που θα βγει από την καμινάδα του αιρεσιάρχη Πάπα, ενώ έχουν πάρει «φωτιά» τα προσκυνήματά μας. Στην Παλαιστίνη, στα Ιεροσόλυμα, στο Σινά, παντού φωτιά πολέμου, συρρίκνωση και αμφισβήτηση. Λευκός καπνός στην Καπέλα Σιστίνα – μαύρος καπνός στα σεβάσματα της πίστης μας. Κι εμείς να ζητιανεύουμε δανεική «αίγλη» από τους έκπτωτους, όσο ξεπουλάμε την αιώνια λάμψη της ιστορίας μας. Όσο παραδίδουμε τα επίγεια χνάρια του Θεού στον αφανισμό και τη λήθη.
Οι καμπάνες του Σινά ηχούν θρηνητικά για όλους μας. Έχουμε ιερό χρέος να αντιδράσουμε σθεναρά. Όσο εμείς οι ίδιοι ως έθνος αντιμετωπίζουμε την πίστη μας σαν τουριστική ατραξιόν, το ίδιο θα κάνουν και οι εχθροί μας, το ίδιο θα κάνουν και οι άσπονδοι… «φίλοι» μας. Αν δεν ζωντανέψει η καρδιά της ελληνορθοδοξίας, θα χάσουμε το Σινά και θα πεθαίνουμε από δίψα στη δική μας ανελέητη έρημο. Αυτή που φτιάξαμε απεμπολώντας τα πνευματικά χρέη μας και χτίζοντας το αδέσποτο μέλλον μας πάνω σε κινούμενη άμμο…
Δευτέρα 21 Απριλίου 2025
Τρίτη 8 Απριλίου 2025
Τετάρτη 2 Απριλίου 2025
Γιατί έχασαν τα λαϊκά στρώματα και τους φτωχούς οι νεόπλουτοι (πρώην «ταπεινοί και καταφρονεμένοι») του ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ;
Του
Ηλία Παπαναστασίου
Συνηθίζουμε το τελευταίο διάστημα να ξεκινάμε το άρθρο μας με παραθέσεις άρθρων συγγραφέων τους οποίους θεωρούμε εξαιρετικούς όχι μόνο λόγω του ύφους αλλά κυρίως λόγω της ποιοτικής τους ανάλυσης. Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος (ένας από τους αξιολογότερους) του οποίου παραθέτουμε ένα εκτενές απόσπασμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «πολιτικούς του αστέρες», «διαπρεπείς» οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αγωνιστές «μεγάλους και τρανούς» της Ταξικής Πάλης όπως ο Γιώργος Σταθάκης που διακρίθηκε στο «καμίνι των ταξικών αγώνων στον χώρο του εφοπλισμού», γράφει χαρακτηριστικά:
«Όταν το φθινόπωρο του 2011, ενόψει συζήτησης προγραμματικών Παπαδήμου και PSI, προσπάθησα (επιτυχώς εν τέλει) να εξηγήσω στον Αλέξη Τσίπρα την τεράστια σημασία της υπαγωγής του ελληνικού χρέους στο αγγλικό δίκαιο, o τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μου ’λεγε ότι οι οικονομολόγοι του κόμματός του, δηλαδή ο Δραγασάκης, του έλεγαν ότι το αγγλικό δίκαιο δεν είχε καμία σημασία. Για να μην πάμε πιο πίσω, στην εποχή της Οικουμενικής και της εισόδου της Siemens στην Ελλάδα......Από την άλλη δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρή και η συμβολή του Νίκου Κοτζιά στις Μεταμορφώσεις της Αριστεράς (το πρότυπο παρόμοιων μετασχηματισμών το έχει αναλύσει έξοχα ο Φραντς Κάφκα στην αριστουργηματική του «Μεταμόρφωση» που συστήνω ενθέρμως στους αναγνώστες μου. Συνδυάζει το τραγικό με το διασκεδαστικό).
Επειδή μάλιστα οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κυριολεκτικά την παραμικρή ιδέα για εξωτερική πολιτική, ούτε και προσπαθούν σοβαρά να αποκτήσουν, σπεύδουν κάθε τόσο στον Κοτζιά να ωφεληθούν από τη σοφία του...Έχουν να το λένε άλλωστε για τον κ. Κοτζιά και ο αξιαγάπητος «Μπίμπι» Νετανιάχου (τύφλα νάχει ο Ηρώδης) και ο αξιολογότατος, υπέρλαμπρος Ντόναλντ Τραμπ για το πόσες υπηρεσίες τους προσέφερε ως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος.
Δεν έχει υπάρξει έως σήμερα πιο φιλοαμερικανός και φιλοϊσραηλινός Υπουργός από τον κ. Κοτζιά!
Για να μην αναφερθούμε στις παλαιότερες συμβολές του στη δημοκρατία, την πρόοδο και την αριστερά ως εξ απορρήτων του Γιώργου Παπανδρέου και ως επικεφαλής του σημιτικού ΙΣΤΑΜΕ. Ούτε και στην υποστήριξή του προς το σχέδιο Ανάν.
Πράγματι φοβερό το δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ!
Όσο για τον ελληνικό λαό, χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία του μια άξια του ονόματός της αριστερά και αριστερά δυστυχώς δεν έχει.» (Δ. Κωσταντακόπουλου «Μεταξύ Δραγασάκη και Κοτζιά: Το φοβερό δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ» –Κοσμοδρόμιο).
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015-19 μας έχει δώσει πολλά και άφθονα δείγματα πολιτικού νεοπλουτισμού, οικονομικής μεσοαστικής αναβάθμισης των στελεχών του και προσπάθεια ένταξης τμήματος αυτών των στελεχών στην Μεγαλοαστική Τάξη. Όμως η οικονομικο/κοινωνική εξέλιξη και ταξική ένταξη προϋπήρχε της κυβερνητικής του θητείας και των όσων επακολούθησαν. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει ολοκληρωμένα, διαλεκτικά και ολιστικά αν θέλετε την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν κατανοήσει πλήρως «κατά βάθος και καθ’ ύψος» τα υφιστάμενα Κοινωνικά και Ταξικά στρώματα που ήλθαν στην Κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ και ποιο Κοινωνικό εκτόπισμα είχαν οι πράξεις τους και κυρίως η Κοινωνική τους προέλευση. Αυτό αφορά τα κύρια και επίλεκτα στελέχη της Κυβέρνησής τους, από τον Δραγασάκη και τον Τσακαλώτο μέχρι τον Σταθάκη και την «Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών», Έφη Αχτσιόγλου. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε κάποια Κοινωνική καταγραφή και «Ταξική Ακτινογραφία» των Κοινωνικών Τάξεων που ήλθαν σε Κυβερνητικές θέσεις στα ανώτερα κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως του Κοινωνικού Μπλοκ που στήριξε το 2015 την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο με την ψήφιση του 3ου Μνημονίου, τον Αύγουστο του 1015 και την σταδιακή και μετέπειτα ταχεία αποσύνδεση των «Κάτω Κοινωνικών Στρωμάτων» από τα Ηγετικά κλιμάκια μιας Νεόπλουτης –πολιτικά και οικονομικά– Μεσαίας Τάξης και τμήματος των Μικροαστών, κατανοήσαμε την διάσταση Ηγεσίας/Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και Λαϊκών στρωμάτων που τους υποστήριξαν. Τότε έγινε κοινή συνείδηση πως με τον ΣΥΡΙΖΑ και προηγούμενα με το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ είχαμε μια κοινωνιολογική περίπτωση Μεσαίας Τάξης «Für sich», δηλαδή «Μεσαίας Τάξης για τον εαυτό της» όπως ήταν τελικά όλες οι κοινωνιολογικές περιπτώσεις των λεγόμενων «προοδευτικών κομμάτων» από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τα ανερχόμενα μικροαστικά στρώματα της δεκαετίας του 1970-80 αφού κατοχύρωσαν την «πολιτικο/θεσμική» τους θέση με την άνοδο της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ κυρίως) και «αναβαθμίστηκαν» ως «Μεσοαστικά», έστω και ψευδεπίγραφα, εν συνεχεία αυτονομήθηκαν από πολιτικές δεσμεύσεις και κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες λειτουργώντας «από τότε και στο εξής», ως «Πυρίμαχος Κοινωνική Ζώνη», όπου το Ταξικό Οικονομικο/Πολιτικό τείχος των Νεόπλουτων Μεσοαστών προστάτευε το εσωτερικό του Μεσοαστικού Φρουρίου από «Κοινωνικούς Λαθρεπιβάτες» και «Ταξικούς Λαθρομετανάστες» έχοντας ως «Buffer Zone» την «Κατηγορία της Οικονομικής Χρεωκοπίας» για όσους θέλουν να «εισέλθουν» αλλά και παρόμοια «Κατηγορία Δικαστική Απόφαση» και για όσους «πρέπει να εξέλθουν», εξοβελιστέοι δια παντός και στιγματισμένοι ως «Losers» του Μεσοαστικού Ομίλου των Νεόπλουτων.
Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν, σύντομα ή μάλλον, συντομότατα. Πλέον η «Κοινωνία» ψέλνει το Ωσαννά της Μεσαίας Τάξης, ως αυθύπαρκτης «Κοινωνικής Οντότητας» και «Πολιτικού Υποκείμενου». Δηλώσεις επί δηλώσεων, προγράμματα κομμάτων και αναλύσεις Κεντρικών Επιτροπών και Επιτροπών Σοφών (ίσως και «Πάνσοφων»...) με παράλληλους «παιάνας παιανιζόντων» προς δόξαν και τιμή της σεβαστής και δοξασμένης δεσποσύνης που ονοματίζεται «Μεσαία Τάξη» ή αλλιώς «Κυρία επί των τιμών» της νεόπλουτης Ελληνικής Κοινωνίας των τελευταίων 30-40 ετών και πάντα με την κατάλληλη προσφώνηση «Κυρίες και Κυρίοι, η αυτής μεγαλειότης Δούκισσα του Δουκάτου του Ελλαδιστάν, Μεσαία Τάξη! Κόμισα Δερβενοχωρίων του Προτεκτοράτου της Αμερικανολάνδης ή Ελληνολάνδης («Γκρεκιστάν», αγγλοσαξονιστί...).
Η πολιτική «Θεσμοποίηση» της λεγόμενης Μεσαίας Τάξης και ο Καιάδας των λαϊκών στρωμάτων
Αφού κατοχυρώθηκε πολιτικά και «συνειδησιακά» η «Μεσαία Τάξη των Νεόπλουτων» ως ο «χώρος» –η «χώρα»– του «Milk and Honey» για όλους τους Νεοέλληνες και ως η «Άγρια Δύση» των «Νευρωτικών της Κοινωνικής Ανόδου» αφού και ο πλησιέστερος ελαιοχρωματιστής και αρχι/ντελιβεράς «αυτοκατατάσσεται» στις ένδοξες γραμμές του Θρυλικού στρατού της, πλέον οι Κοινωνικοί και Ταξικοί διαχωρισμοί δεν «αμβλύνονται» αλλά οξύνονται απογοητεύοντας τους Δημοσκόπους, τους Πανελίστες των Κομμάτων –οι εκπρόσωποι των κομμάτων έγιναν όλοι Πανελίστες εμπνεόμενοι από το γνωστό «Όλοι μαζί μπορούμε» του Ρ/Τ Σταθμού Σκάι– τους σοφολογιότατους αναλυτές, τους δοκησίσοφους και «σοφιστικέ σοφιστές» του Πανεπιστημιακού Μανδαρινάτου και φυσικά την Κυρίαρχη Πολιτική Ελίτ που εγκατέλειψε σε «Κρυονική κατάσταση» τα Λαϊκά Στρώματα με σκοπό να τα «επαναφέρει στη ζωή» σε κατάλληλη εποχή που όλως τυχαίως, είναι το τελευταίο δίμηνο προ των εκλογών...
Δεν υπάρχει «ανάλυση», πανελικός διάλογος και προεκλογική διακήρυξη που να μην χαϊδεύει –μονίμως και αδιαλείπτως– τα ευαίσθητα αυτιά της «πολυπαινεμένης και πολυσυζητημένης» Μεσαίας τάξης (των Νεόπλουτων, συμπληρώνουμε εμείς). Απευθυνόμενοι σε στρώματα που ξεκίνησαν από «τα χαμηλά» ως λαϊκοί και λαϊκότροποι πολίτες των χαμηλότερων Κοινωνικών στρωμάτων, η υποσχεσιολογία για την διατήρηση του πολύτιμου «βιοτικού τους επιπέδου» ισοδυναμεί πλέον με όρκο τιμής για μια Κοινωνική Τάξη θεμελιακή για την επιβίωση του Μεταπρατικού, Εξηρτημένου και Κομπραδόρικου χαρακτήρα της Νεοελληνικής Κοινωνίας, Καθρέπτης αυτής της Κοινωνίας είναι οι Νεόπλουτοι, σκεφτήκατε πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα;
Και τα Λαϊκά Στρώματα που αποτελούν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και στην μεγάλη τους πλειοψηφία στερούνται βασικών και σε αρκετό ποσοστό πένονται κυριολεκτικά; Tι γίνεται με τα λαϊκά στρώματα, τους «Μη Προνομιούχους» του ΠΑΣΟΚ, τους τρισένδοξους του ΠΑΣΟΚικού «Συμβολαίου με τον Λαό», των μετέπειτα κατά πολύ αριστερότερων του ΣΥΡΙΖΑ Κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου της περιόδου 1981-89; Και αν τα Λαϊκά στρώματα βελτίωσαν αρκετά ή κατά πολύ την οικονομική τους θέση αυτή την οκταετία, ακολούθησε ο Αρμαγεδδών των Μνημονίων που κλείνουν σε έναν μήνα –23/4/2025– 15 χρόνια ζωής όταν ο ιδιοφυής και με τάσεις μεγαλοφυΐας Πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου,
επιφανής εκπρόσωπος της «Τάσης Τζωρτζ Σόρος» που κυριάρχησε στο ΠΑΣΟΚ τα ίδια χρόνια, αποφάσισε να λύσει ριζικά το «ελληνικό πρόβλημα χρέους» – που ήταν ουσιαστικά πρόβλημα παραγωγής– με την «πρόσκληση» του ΔΝΤ και όλων των Χρηματιστηριακών Κερδοσκόπων και επιπέδου Απατεώνων που εμφιλοχωρούν, εμφωλεύουν και ελλοχεύουν στο σώμα της Ελληνικής Κοινωνίας συντρίβοντας τα «Κάτω Λαϊκά Στρώματα» και ταυτόχρονα κάνοντας «πανήγυρι κερδοσκοπίας» με την Μεταπρατική, Κομπραδόρικη, Κολομβιανού τύπου «Αστική» Τάξη –που είναι Τάξη αλλά όχι Αστική– ενώ γύρω τους περιστρέφεται, λαχταρώντας ένα κομμάτι από την λεία, η χυδαιο/Μεσοαστική Νεόπλουτη Τάξη της πρώην «Λαϊκούρικης Πλέμπας» που «την είδε» Μύκονο, Ντουμπάι, Νέα Υόρκη, Πόρσε και Σκάφος με όλες τις ημίγυμνες/γυμνές Θηλυκές συνοδείες και οι οποίες αναβαθμίζουν το αρχαιότερο επάγγελμα σε απίστευτα καλλιτεχνικά επίπεδα...
Λαϊκά στρώματα, φτωχοί, άποροι των επιδομάτων, άστεγοι
Εάν αφαιρέσουμε το ποσοστό της Μεσαίας Νεόπλουτης Τάξης –υπολογιστικά 15 έως 18%, maximum 20%– και το ελαχιστότατο της Μεγαλοαστικής Τάξης που δεν ξεπερνά το 1-2%, χονδρικά, συνοπτικά και επιγραμματικά μπορούμε να ισχυριστούμε πως τα ευνοημένα στρώματα της Νεοελληνικής Κοινωνίας δεν ξεπερνούν το 20-22%. Εκλογικά και πολιτικά, αντιστοιχούν στα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τάσεις μειούμενης σταθερότητας.
Τα Λαϊκά στρώματα –Μισθωτοί του Ιδιωτικού Τομέα που αντιπροσωπεύουν την καθαυτή Εργατική Τάξη, Μισθωτοί του Δημοσίου, Μικροί και Μεσαίοι Αγρότες, χαμηλότερα Μικροαστικά στρώματα και τμήματα της παρηκμασμένης Μεσαίας Τάξης που «ξέπεσαν» στις τάξεις των φτωχοποιημένων Μικροαστών, Άνεργοι και άκρως εξαθλιωμένα άτομα της «Υπο-Τάξης» (Sub-Class)– αποτελούν τουλάχιστον το 70% του συνολικού πληθυσμού (ελαστικός υπολογισμός), εργαζόμενου και μη, πλησιάζουν δε το 78-80% (ακριβέστερος υπολογισμός).
Τα παραπάνω στρώματα συνεθλίβησαν στην διάρκεια των 3 Μνημονίων, συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να διάγουν «οικονομικό βίο ανθόσπαρτο» και τις επόμενες δεκαετίες για όσους τουλάχιστον καταφέρουν να επιβιώνουν σε αυτή την χώρα. Επίσημα το βιοτικό τους επίπεδο έπεσε τουλάχιστον 30-35% συγκρινόμενο με το προ Μνημονίων επίπεδο, η δε Αγοραστική Δύναμη του Έλληνα έπεσε από το 96% του Μέσου Όρου της ΕΕ το 2008 στο 67% σήμερα, καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση μαζί με την Βουλγαρία στις 27 χώρες της ΕΕ.
Εάν εκτός της ακρίβειας που έχει φτάσει στα ύψη, την πανάκριβη Ενέργεια (Ηλεκτρικό Ρεύμα) και τα απλησίαστα ενοίκια και αγορά ακίνητων, λάβει κάνεις υπόψη του την άθλια κατάσταση των Σιδηροδρόμων, την έλλειψη ολοκληρωμένου Κτηματολογίου (Ελλάδα και Αλβανία οι μοναδικές χώρες χωρίς ολοκληρωμένο Κτηματολόγιο...), την χαμηλή υποδομή και έλλειψη συντήρησης υποδομών αστικών κέντρων, νησιών, λιμανιών, ορεινών δρόμων κλπ. τότε γελάει κάποιος με την αυτάρεσκα επικαλουμένη «Ευρωπαϊκή Ιδιότητα» της Ελλάδας, ανύπαρκτη ουσιαστικά και φαντασιακά θεμελιωμένη. Πως γίνεται να μην έχεις Τραίνα ασφαλή και σύγχρονα, ολοκληρωμένο Κτηματολόγιο, και Βιομηχανία και γενικότερα Παραγωγή και να αυτο-θεωρείσαι Ευρωπαϊκή χώρα.....
Και πως είναι δυνατόν να επιβιώσει αξιοπρεπώς η Νέα Γενιά και γενικά οι μισθωτοί του Ιδιωτικού Τομέα με τους χαμηλούς μισθούς και τα πανάκριβα νοίκια, πολύ περισσότερο εάν αποφασίσουν να κάνουν οικογένεια; Εάν το πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης των πλατειών λαϊκών στρωμάτων δεν τεθεί επί τάπητος και δεν ληφθούν ριζικά, ριζοσπαστικά μέτρα αλλαγής της σημερινής οικονομικής πολιτικής, η σημερινή Δυστοπία διαβίωσης των στρωμάτων αυτών –και τα οποία αντιπροσωπεύουν την μεγάλη πλειοψηφία– θα μετατραπεί σε κόλαση με αύξηση της ήδη αυξημένης μετανάστευσης, διαρκή πτώση της κατανάλωσης και του βιοτικού επιπέδου.
Εάν λοιπόν θέλει αληθινά η λεγόμενη «προοδευτική παράταξη» της «Κεντρο/Αριστεράς» και «Αριστεράς» να «απλωθεί» σε μαζικό επίπεδο, αγκαλιάζοντας την τεράστια δεξαμενή των πλατειών στρωμάτων θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της με ριζικό και επαναστατικό τρόπο.
Οι παραπάνω επισημάνσεις δεν αφορούν μόνο την πολυδιασπασμένη ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗ «Αριστερά» που μετατράπηκε σε «αριστερό» υποστηρικτή της συστημικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής αλλά και την λεγόμενη «Κεντρο/Αριστερά» του ΠΑΣΟΚ που μεταλλάχθηκε σε απίστευτο βαθμό ούτως ώστε το πάλαι ποτέ «Κίνημα των Μη Προνομιούχων» να μετεξελιχθεί σε σοσιαλφιλελεύθερο, νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ. Η περίοδος του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ –1996 έως 2004– με χρονολογία «εκκίνησης» ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, δεν αφυδάτωσε απλώς το ΠΑΣΟΚ αλλά κυριολεκτικά το εξαφάνισε με τελευταίο ιντερλούδιο την περίοδο Βενιζέλου όταν το κραταιό ΠΑΣΟΚ του 48,1% (1981) συγκέντρωσε ένα κωμικοτραγικό ποσοστό 4,64% στις εκλογές του 2015.
Η εκλογική/πολιτική μετακύλιση των Λαϊκών στρωμάτων προς τα δεξιά
Αναλύσεις επί αναλύσεων, «βαθυστόχαστοι τενεκέδες» των τηλεοπτικών πάνελ και δοκησίσοφοι πανεπιστημιακοί προσπαθούν να αναλύσουν τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια την στροφή πανευρωπαϊκά και πανελλαδικά –με σαρωτική «επισφράγιση» την άνοδο Τραμπ στις ΗΠΑ– και τους λόγους που ανέβηκε κατακόρυφα η λεγόμενη «Άκρα Δεξιά» (αμφιλεγόμενος όρος, κατά την γνώμη μας) και με τάσεις απόλυτης επικράτησης σε Κυβερνητικό επίπεδο.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Ζαν Ζωρές του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος για τις Προεδρικές Εκλογες της Γαλλίας το 2017, όταν το κόμμα της Μαρί Λε Πεν ψηφίστηκε από το 58 % (!) της Γαλλικής Εργατικής Τάξης. Ανάλογοι υπολογισμοί έγιναν για τους ψηφοφόρους του AfP στη Γερμανία αλλά και στην Ιταλία, Ισπανία και φυσικά Ελλάδα. Έγινε πλέον συνείδηση μετά τα συντριπτικά (σε βάρος της Μετα-μοντέρνας «Αριστεράς») εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων ετών, πως τεράστιο ποσοστό των λαϊκών στρωμάτων στράφηκαν από την Αριστερά –της οποίας αποτελούσαν παραδοσιακούς ψηφοφόρους– στη Δεξιά. Η ερμηνεία πρέπει να επικεντρωθεί σε τρεις κύριους λόγους (α) στην μόνιμη στόχευση των λεγομένων «Αριστερών» κομμάτων στην Μεσαία Τάξη, το νεο ίνδαλμα των Μεσοαστών «Αριστερών» και της χρεωκοπημένης Σοσιαλδημοκρατίας, (β) στην εγκατάλειψη από μέρους της «Αριστεράς» κάθε πολιτικής τόνωσης και ανάπτυξης του Κοινωνικού Κράτους –το οποίο ακραιφνώς υποστήριζαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι την δεκαετία του 1980– αύξησης μισθών, εργασιακής ασφάλειας και οικονομικο/κοινωνικής βοήθειας στα πλατιά λαϊκά στρώματα των εργαζομένων (Ανεπτυγμένη Ευρώπη) και των Μικρομεσαίων (Ελλάδα). Αντ’ αυτού, η (δήθεν) «Αριστερά» υποστήριζε την «ευέλικτη» εργασία (Flexicurity), τις περικοπές του Κοινωνικού Κράτους, την άκριτη ελευθερία μετανάστευσης που ήταν μια έξυπνη τακτική του Κεφαλαίου να μειώσει τα ευρωπαϊκά ημερομίσθια και να αυξήσει τον ανταγωνισμό στο εσωτερικό των Εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, την λεγόμενη «Πράσινη Ενέργεια» και το Χρηματιστήριο Ενέργειας (ειδικά στην Ελλάδα) και φυσικά το «βαρύ κανόνι» της μεταλλαγμένης Ροζ «Αριστεράς», τους ΛΟΑΤΚΙ, τα 62 φύλλα, την σταδιακή θηλυκοποίηση του ανδρικού φύλου με όλα τα συμπαρομαρτούντα
π.χ. το Αμερικανόπνευστο #Metoo που διασπά τα δυο φύλλα μετατρέποντάς τα σε ορκισμένους εχθρούς, καλλιεργώντας διαρκώς τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους και ικανοποιώντας το άρρητο, άφατο και άφραστο αίτημα της Ελίτ που κοινοποιήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω των Αμερικανοκρατούμενων ΜΜΕ, υπόγεια και έξυπνα και σφυροκοπά τους εγκέφαλους με το μονότονο σύνθημα «Εχθρός της εργαζόμενης γυναίκας δεν είναι το αφεντικό αλλά ο –επίσης εργαζόμενος μισθωτός– άνδρας, ο σεξιστής και υποψήφιος βιαστής». Μια διάσπαση και ένας τεχνητός χωρισμός των «Κάτω στρωμάτων» και των δυο φύλων των λαϊκών στρωμάτων, έξυπνα πλασαρισμένος και διαφημισμένος από τις υστερικές καμπάνιες των Μέσων Ενημέρωσης. Να μην λησμονήσουμε και την προώθηση του μικροαστικού Φεμινισμού που ζητά όχι Ισότητα των δυο φύλων αλλά υποκατάσταση των ανδρών από τις γυναίκες («Να γίνουμε χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη», παράγοντας έτσι μια νέα, αντεστραμμένη ανισότητα).Να προσθέσουμε εδώ και την άκρως φιλοπόλεμη διάθεση της ελεεινής Σοσιαλδημοκρατίας εναντίον της Ρωσίας και τον υστερικό, ψυχοπαθολογικού τύπου αντι/Ρωσισμό της (α), την άκρατη εχθρότητα των «αποεθνικοποιημένων αριστερών» απέναντι στην έννοια του Έθνους και της Πατρίδας, ειδικότερα σε χώρες που ο όρος «Έθνος» είχε πάντα μια αντι-ιμπεριαλιστική, πατριωτική και λαϊκή διάσταση όπως η Ελλάδα (β), και (γ) την αστικού και κοσμοπολίτικου τύπου αντι-θρησκευτικότητα και «κοσμικότητα της Θρησκείας» των φιλελεύθερων και μεταμοντέρνων Μεσοαστών της χορτασμένης, βολεμένης «Αριστεράς του Χαβιαριού» (Gauche Caviar) που έθιγε την θρησκευτική συνείδηση των πλατιών λαϊκών μαζών, ειδικότερα σε ορθόδοξες χώρες (Ελλάδα) όπου η χριστιανική Θρησκεία είχε πάντα έναν Κοινωνικό, αλληλοβοηθητικό και ανθρωπιστικό χαρακτήρα συγκριτικά με τον «Χριστιανισμό του Χρηματιστηριακού Καπιταλισμού» που είναι ο Προτεσταντισμός.
Μετά τις προαναφερθείσες μεταλλάξεις της παραδοσιακής Εργατικής Σοσιαλδημοκρατίας και της πάλαι ποτέ «ανανεωτικής αριστεράς» σε άθλια κατασκευάσματα της Woke Culture και των «Ευαγγελίων» της Πολιτικής Ορθότητας, οι πλατιές εργαζόμενες μάζες και τα λαϊκά στρώματα άρχιζαν να φεύγουν τροχάδην, μακριά από τα «άρρητα και αθέμιτα» (κοινώς, ανοησίες) της (δήθεν) «Αριστεράς» και να στρέφονται σε κόμματα που τα προσλαμβάνουν ως «λαϊκότερα» από τους πρώην ιδεολογικούς τους πατέρες.
Εάν λοιπόν οι θεωρητικά αγράμματοι και κοινωνικά αμόρφωτοι, χρυσογανωμένοι τενεκέδες της χορτασμένης και καλοβολεμένης «Αριστεράς» θέλουν να βρουν το «φως το αληθινό», ας μελετήσουν να δουν τί φταίει και ας κάνουν μερικές γονυκλισίες μετάνοιας στα Λαϊκά στρώματα που εγκατέλειψαν, στην διαλεκτική μετα–καπιταλιστική Κοσμοθεωρία που καταξευτέλισαν και στην Ιστορία την οποίαν βίασαν, πρακτικά και διανοητικά. Και επειδή –είμαστε απόλυτα σίγουροι– η νοσηρή ματαιοδοξία τους και η μεσοαστική καλοπέραση που απολαμβάνουν στο σύστημα δεν θα τους επιτρέψει ποτέ να κάνουν κάτι παρόμοιο, ευχόμαστε τα πολύπαθα λαϊκά στρώματα να τους στείλουν οριστικά εκεί που πραγματικά τους αξίζει, στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας!https://resaltomag.blogspot.com/
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025
Τα πρώτα δείγματα γραφής του Τραμπ – Ο Ριζοσπαστικός Συντηρητισμός στην πράξη
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025
Τα πρώτα δείγματα γραφής του Τραμπ – Ο Ριζοσπαστικός Συντηρητισμός στην πράξη
Γιάννη Παπαμιχαήλ
Φαίνεται ότι με την εκλογή και την ορκωμοσία του Τραμπ, ο νεοταξίτικος δυτικός κόσμος, εκείνος ακριβώς που εδώ και δεκαετίες χρηματοδοτεί ο Σόρος με τις ΜΚΟ και τις “ανοικτές κοινωνίες” του, απέκτησε κάποιες νέες “αντιιμπεριαλιστικές” ευαισθησίες και συγκινητικές “δημοκρατικές αντιστάσεις”. Η επάνοδος στο διεθνές πολιτικό προσκήνιο του παραδοσιακού Αμερικανού καουμπόι και σερίφη, το δίδυμο δηλαδή Τραμπ και Μασκ, τρομοκρατεί με τον σκληρό κυνισμό του τους Ευρωπαίους και Καναδούς “προοδευτικούς” αναλυτές.
Λες και τα γεωπολιτικά σύνορα ήταν ανέκαθεν δεδομένα και απαραβίαστα. Λες και δεν υπάρχουν αναρίθμητες πολιτικές και στρατιωτικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, συνήθως μάλιστα με πρωτοβουλία των δημοκρατικών κυβερνήσεων. Λες και η Αλάσκα, η 49η αμερικανική πολιτεία, δεν αγοράστηκε από τους Αμερικανούς όταν πουλήθηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα από την τσαρική Ρωσία. Λες και για πρώτη φορά ακούγεται το θέμα της Γροιλανδίας για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, σχετικούς με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Λες και το θέμα της προσάρτησης του Καναδά στις ΗΠΑ, με ή χωρίς το γαλλόφωνο τμήμα του που τόσο απασχόλησε κάποτε τον Ντε Γκωλ, ακούστηκε για πρώτη φορά. Λες και δεν έγινε αιματηρή αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στον Παναμά το 1989, ούτε φυλακίστηκε ποτέ ο Νοριέγκα. Λες και η μετονομασία του κόλπου του Μεξικού είναι κάτι πρωτάκουστο, καθώς και η πιθανή μελλοντική παράκαμψη της διώρυγας του Παναμά από ένα νέο «μεξικανικό» πέρασμα από τον ένα ωκεανό στον άλλο.
Βέβαια, ήταν και ο χαιρετισμός του Μασκ στο πλήθος: Αν και “έμοιαζε” σαν δύο σταγόνες νερού με άλλους, παλαιότερους όπως της Κλίντον ή του Ομπάμα, ειδικά σε αυτή την περίσταση, ταυτίστηκε όχι με την αυτοκρατορική σημειολογία της νέας «αμερικανικής Ρώμης» που ο Τραμπ υποσχέθηκε στους οπαδούς του, αλλά με τον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό. Τα δημοσιογραφικά τσιράκια της φιλελεύθερης γκλομπαλιστικής προπαγάνδας έχουν ήδη πιάσει δουλειά, παρέα προφανώς με πολλούς άλλους, γνωστούς η άγνωστους, “προοδευτικούς πολιτικούς στοχαστές”…https://resaltomag.blogspot.com/
Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025
Το 2025 θα είναι έτος Πυρηνικού Αρμαγεδδώνα ή έτος αφύπνισης των λαών εναντίον των «Δυτικών» βρικολάκων;
Ηλία Παπαναστασίου
Το βιοτικό επίπεδο για τη συντριπτική πλειονότητα των λαών –των Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων– υποβαθμίζεται ασταμάτητα. Ταυτόχρονα ο πολίτης έχει να αντιπαλέψει με ένα κράτος που γίνεται ολοένα εχθρικότερο, εκμεταλλευτικό, Φασιστικοποιημένο στις πολιτικές του εκφορές απέναντί του. Καθημερινά, νυχθημερόν και περισσότερο εχθρικό, αδηφάγο και καθαρόαιμα Ολιγαρχικό σε όλες τις εκφάνσεις και πτυχές του.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, που ενδεχομένως να είναι και η χειρότερη –ίσως και μοιραία– των τελευταίων ετών, φαίνεται ότι βρισκόμαστε –λιγότερο ή περισσότερο– όλοι. Ενώ, υποθετικά μιλώντας, περιμένουμε να έρθουν αυτές οι ημέρες ώστε να έχουμε χρόνο να ηρεμήσουμε εσωτερικά, να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και τους οικείους μας και να αναστοχαστούμε, με την ευκαιρία της Γέννησης του Θεανθρώπου και του Νέου Έτους, εν όψει ακόμα μιας πολύ δύσκολης χρονιάς που ανατέλλει, αφόρητα δύσκολης οικονομικά, πνευματικά, ηθικά.
Το όπλο της υπομονής είναι ασφαλώς απαραίτητο για να κρατάει καθείς από εμάς, μια ισορροπία απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες. Από εκεί και πέρα όμως είναι εγκληματικό λάθος η άνευ όρων αποδοχή της κατάστασης και η παραίτηση από την προσπάθεια να αλλάξουν, αλλά επί τα βελτίω και όχι επί τα χείρω, όλα τα πράγματα και όταν λέμε όλα, το εννοούμε. Η θέληση, η εγρήγορση και η βούληση να δώσουμε αυτόν τον δύσκολο αλλά ωραίο αγώνα θα αποτελέσει σίγουρα το κρισιμότερο συλλογικό στοίχημα για τη νέα χρονιά.
Τα μέτωπα της Γεωστρατηγικής του Ιμπεριαλισμού πολλαπλασιάζονται διεθνώς εναντίον του κύριου και έως σήμερα αποκλειστικού –τουλάχιστον στρατιωτικά– εχθρού του που είναι η γρανιτένια χώρα του μεγάλου Ρωσικού λαού. Ακυρώσεις εκλογών με την αυθαιρεσία των Αμερικανο/Ευρωπαίων γκάνγκστερ σε Γεωργία, Ρουμανία, σε μερικές μέρες στη Βενεζουέλα με παροξυσμό επιθέσεων σε χώρες του Ρωσικού μαλακού υπογάστριου όπως η Συρία και ο Καύκασος και με προοπτική να επεκταθούν με «Έγχρωμες Επαναστάσεις» τύπου Μαϊντάν 2014 και στις Τουρκόφωνες Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας όπου παραμονεύει η Νεο–Οθωμανική Τουρκία με την καλά σχεδιασμένη πολιτική του άκρως επεκτατικού της Ιμπεριαλισμού.
Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με την υποχθόνια και εγκληματική πολιτική των λεγομένων «Δυτικών» να βοηθούν με όπλα τον παρανοϊκό και οπιομανή εγκληματία που παριστάνει τον Πρόεδρο και ακούει στο όνομα Ζελένσκυ! Η Ρωσία προχωράει με ευφυή, ταχύτατο και συγκροτημένο τρόπο στην συντριβή των Ουκρανών όμως ο βραχυπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός των Αμερικανο/Ευρωπαίων είναι να εξασθενήσουν και να τρώσουν την Ρωσία στην Οικονομία της και στο ανθρώπινο δυναμικό του νικηφόρου στρατού της, προκαλώντας δυσαρέσκεια σε στρώματα του πληθυσμού και για οποιαδήποτε επιδείνωση της οικονομίας αλλά και για τις ανθρώπινες απώλειες με άμεσο στόχο την υπονόμευση του Ρωσικού Κρατικού Συστήματος και την προετοιμασία για «Ρωσική Έγχρωμη Επανάσταση» που είναι και το όνειρό τους...
Οι λαοί στον «ανεπτυγμένο κόσμο» ήδη αρχίζουν και αλλάζουν την στάση τους όσον αφορά την υποστήριξη στον πόλεμο στην Ουκρανία, αποστασιοποιούμενοι διαρκώς από την κανιβαλικά φιλοπόλεμη στάση των «Δυτικών» Ελίτ που ζώντας σαν νεκροζωντανά ζόμπι στην ερπετοπανίδα των χωρών τους, διψούν σαν βαμπίρ για ζεστό και ολοζώντανο αίμα εκδίκησης πάνω στο πτώμα της Ρωσίας, παίρνοντας έτσι εκδίκηση για την ολοκληρωτική τους συντριβή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Γερμανοί, Φινλανδοί, Βαλτικοί λαοί, διπρόσωποι Σουηδοί, φασίστες Ρουμάνοι του Αντονέσκου και ξεπεσμένοι πρώην «αποικιοκράτες» της πλέον εμετικής παρακμής, Βρετανοί) συν τους νεόπλουτους και οιονεί χρεωκοπημένους Αμερικάνους, αυτούς τους άξεστους χωριάτες που βρωμάνε κοπριά από τα γελάδια που σταβλίζουν στα ράντσα τους...
Στην Ελλάδα σήμερα που έχει μεταμορφωθεί σε μια πλήρη, απόλυτα ελεγχόμενη και ασύλληπτα υποδουλωμένη οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτιστικά Αμερικανική αποικία, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανόπνευστων και Αμερικανοελεγχόμενων μέσων της Ελληνικής Μεταπρατικής και Κομπραδόρικης Ελίτ των Ολιγαρχών και του φαύλου Πολιτικού Συστήματος δεν αποβλακώνει απλώς συστηματικά και νυχθημερόν την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αλλά αφαιρεί και την δυνατότητα σε όσους και όποιους διαφωνούντες υπάρχουν, να έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν μαζικά και δημόσια την γνώμη τους για την άθλια από οικονομική άποψη και πλήρως υποδουλωμένη από γεωστρατηγική άποψη Ελληνική ή μάλλον Ελληνόφωνη Πολιτική σε αυτούς τους τομείς. Από την διαρκή, αδιάκοπη επιδείνωση των οικονομικών δεικτών έως την «πώληση τοις μετρητοίς» όλων των όρων ανεξάρτητης και αυτόνομης ύπαρξης του Νεοελληνικού Κράτους στους Αμερικανούς πάτρωνες και στους Ευρωπαίους λακέδες της Ουάσιγκτον, οι ελληνικές Κυβερνήσεις με αποκορύφωμα την σημερινή των τελευταίων 5,5 ετών έχουν αυτο/απαλλοτριωθεί από τα «Κρατικά τους Δικαιώματα» για να μην μιλήσουμε για τα «λεγόμενα» εθνικά δίκαια που ακούγονται σαν ανέκδοτο και μάλιστα της χειρίστης μορφής!
Θεωρείται πλέον «Λαϊκισμός» και πασιφανές δείγμα «Ακροδεξιάς απόκλισης» των Πολιτικών Κομμάτων και των λαϊκών στρωμάτων και μόνο η εκφορά των θέσεων και απόψεων περί «Εθνικής Ανεξαρτησίας» και «Κοινωνικής δικαιοσύνης» για να μην αναφέρουμε τις λησμονημένες πλέον εκφράσεις (και οι οποίες αποφεύγονται πλέον όπως ο διάβολος το λιβάνι) όπως «Παραγωγή», «Παραγωγική Ανασυγκρότηση», «Μεταποίηση», «Εξαγωγές» κλπ. Εδώ πλέον πέφτουν ποινές και επιπλήξεις από το Ιερατείο των Μέσων Ενημέρωσης, άμεσα υπαγόμενων στο «Βατικανό» της Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης... Έφτασαν στο σημείο οι απίστευτοι Ευρωπαίοι να επιδοτούν την καταστροφή των Ελληνικών αλιευτικών σκαφών (ψαροκάικων) με αποτέλεσμα –εδώ και χρόνια– να εισάγουμε ψάρια από την Σενεγάλη και να αλωνίζουν σε όλο το Αιγαίο τα τουρκικά ψαροκάικα!
Παράλληλα, η εμετικού τύπου αντι/Ρωσική Προπαγάνδα συνεχίζεται αμείωτη και οι «χειριστές» της στα Μέσα μετέρχονται όλα τα μέσα για να φανούν πειστικότεροι στη λεγόμενη «κοινή γνώμη» ακόμη και «αντικειμενικοί»! Πλέον με τον ορυμαγδό και τους καθημερινούς χείμαρρους «προπαγάνδας από-εγκεφαλοποίησης» είναι σχεδόν αδύνατο να προλάβεις να τους αντικρούσεις. Το θλιβερό είναι πως στο αντι/Ρωσικό μπλοκ πλέον σιγοντάρουν και μερικοί φίλοι της Συρίας, διατυμπανίζοντας –με στόμφο μάλιστα...– την «αγανάκτησή» τους για την στάση της Ρωσίας (!) λησμονώντας προφανώς πόσα πρόσφερε η Ρωσία στους Άσαντ –πατέρα και γιο– ήδη από το 1971, πως σώθηκε ο υιός Άσαντ το 2012 από την πτώση την τελευταία στιγμή με παρέμβαση της Ρωσίας και φυσικά λησμονώντας τις μεγάλες ευθύνες και των Σύρων Κυβερνητικών/Στρατιωτικών του Μπααθικού Κόμματος αλλά και του ίδιου του Άσαντ για την «κατάντια» και παρακμή του Συριακού Στρατού. Όλα τα παραπάνω, μετατρέπουν ένα «φιλο/Άσαντ συριακό πάθος» σε αντι/Ρωσικό μένος, με πολλούς ίσως να προέρχονται από την (δήθεν) «Ανανεωτική Αριστερά» του ΚΚΕεσ. Ένα ΚΚΕεσ συνώνυμο του αντι/Ρωσισμού και αντι/Σοβιετισμού σε όλες τις κλίμακες και βαθμούς, τουλάχιστον για όσους από εμάς το γνωρίσαμε στην φοιτητική μας ζωή. Για το ΚΚΕ έχουμε επανειλημμένα γράψει και νομίζουμε πως το μέγεθος της «αναλυτικής του αφασίας» αλλά και της «θεωρητικής και διαλεκτικής του ανυπαρξίας» είναι τόσο απερίγραπτο που μάλλον περιττεύουν τα σχόλια. Η «ασθένεια είναι ανίατος» δυστυχώς και το Δικαστήριο της Ιστορίας κρίνοντας τον Κατηγορούμενο Πόντιο Πιλάτο (ΚΚΕ) που «παριστάνει» τον ουδέτερο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, τον απαλλάσσει λόγω «ανήκεστου βλάβης της υγείας του»...
Από τους Φιλελευθέρους/Νεοφιλελεύθερους του Μητσοτάκειου μπλοκ δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από έναν υστερικό και ξέφρενο, εμπαθή και βιτριολικό αντι/Ρωσισμό ο οποίος κατηγορεί για όλα τα δεινά του πλανήτη και την κατάντια της ξεπεσμένης «αριστοκράτισσας» της αποικιοκρατίας που λέγεται Ευρώπη, τον «δάχτυλο της Ρωσίας» και τους «πράκτορες του Πούτιν». Απερίγραπτη κατάντια αμαθών, ημιμαθών και ανοϊκών εκπροσώπων μιας διατεταγμένης σε υπηρεσία «Δημοσιογραφίας», υποστηρικτικής στην άνευ όρων παράδοση στις επιταγές του Αμερικανο/Ευρωπαϊκού επεκτατισμού και Ιμπεριαλισμού, ρωσοφαγική στις διαθέσεις της και ρωσοφοβική σε ψυχοπαθολογικό βαθμό στις καθημερινές της «ενημερώσεις», εμβαπτισμένης στα διδάγματα του «Μεγάλου Πρύτανη της Προπαγάνδας», Γιόζεφ Γκαίμπελς! Τα άπειρα ψέματά της και οι τερατώδεις ψευδολογίες της θα απαιτούσαν μια ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα για να χωρέσουν, τα δε αποτελέσματά της είναι αποκρουστικά στην όψη και καταστροφικά για την «πορεία» της μέσης νοημοσύνης των Νεοελλήνων. Καταστρέφοντας σχέσεις αδελφοσύνης 1000 και παραπάνω ετών με την Ρωσία, λησμονώντας τις ευεργετικές χρονολογίες σταθμούς για την χώρα μας –1774 Συνθήκη Κιουτσούκ Καιναρτζή δια της οποίας απέκτησαν οι Έλληνες εμπορικό και πολεμικό στόλο εναντίον των Οθωμανών στην επανάσταση του 1821, ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας ως Επαναστατικής Οργάνωσης στην Οδησσό το 1814, ίδρυση Ανεξάρτητου Κράτους μέσω της Συνθήκης της Αδριανουπόλεως στις 14/9/1829 ως αποτέλεσμα της Ρωσικής Νίκης στον Ρωσικό/Τουρκικό Πόλεμο του 1828/29 και άλλα πολλά – δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή πόσο καταστροφικά λειτουργούν για την χώρα, χωρίζοντας τεχνητά τους Έλληνες από την Ρωσία, την μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, την μεγαλύτερη Πυρηνική δύναμη του Πλανήτη και την πολυπληθέστερη Ορθόδοξη Χριστιανική Χώρα! Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς, οι Έλληνες παραμένουν σύμφωνα με Δημοσκοπικές Έρευνες –παρόλη την πλημμυρίδα εμετικής προπαγάνδας εναντίον της Ρωσίας– ο πλέον φιλικά διακείμενος λαός στους Ρώσους σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ο Πούτιν ο δημοφιλέστερος ηγέτης στους Έλληνες!
Το 2025 κινδυνεύει να γίνει το έτος–αποκορύφωμα της σημερινής Δυστοπίας για την Ελλάδα και διεθνώς εάν δεν αλλάξουν όχι απλώς οι λεγόμενοι «Πολιτικοί Συσχετισμοί» και οι «κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις» αλλά κυρίως, εάν δεν αλλάξει την στάση του ο ελληνικός λαός και οι λαοί του Πλανήτη. Μπροστά στην καθημερινή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της χώρας –ήδη το Κατά Κεφαλή διαθέσιμο Εισόδημα του ΑΕΠ είναι πλέον χαμηλότερο της Βουλγαρίας και το τελευταίο στην Ευρωπαϊκή Ένωση– και κυρίως ενώπιον του κινδύνου και της (πολύ) πιθανής Πυρηνικής Σύρραξης, η αδράνεια δεν δικαιολογείται, ο εφησυχασμός και η αδιαφορία ισοδυναμούν με Ποινικό Αδίκημα και η συμπόρευση με την Νατοϊκή πανστρατιά εναντίον της Ρωσίας ταυτίζεται με έγκλημα καθοσιώσεως! Απλά και ξάστερα για να μην υπάρχουν αυταπάτες! Εάν δεν κινητοποιηθούν οι μάζες και στην Ελλάδα και διεθνώς εναντίον των εγκληματιών του ΝΑΤΟ, ίσως το 2025 να αποτελέσει το τελευταίο έτος της προ–Πυρηνικού Ολέθρου Ανθρωπότητας και οι ευθύνες δεν θα είναι μόνο των «πάνω» αλλά και των «κάτω», που έθρεψαν με την αδράνεια τους Αμερικανο/Ευρωπαϊκά τέρατα.
Όσον αφορά την σημερινή Κυβέρνηση, θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά τον χαρακτηρισμό μας για τον Μητσοτάκη σαν τον «Πρωθυπουργό που μετέτρεψε την Ελλάδα σε Αμερικανική Αποικία, λειτουργώντας σαν ο πλέον «πετυχημένος ηγέτης της Μεταπρατικής, Κομπραδόρικης και Εξηρτημένης Αστικής Τάξης στην χώρα» με σύμμαχο ένα πολύ σημαντικό τμήμα της Μεσαίας και «Άνω Μεσαίας» Νεόπλουτης Τάξης. Το σύστημά του απλό και αποτελεσματικό «Μετέτρεψε την Ελληνική Οικονομία σε Ολιγοπώλια, καθιστώντας περίπου 10–15 Ολιγοπώλια απόλυτα κυρίαρχους σε βασικούς Τομείς –κυρίως Λιανικός Τομέας Τροφίμων (Σούπερ Μάρκετ), Καύσιμα, Κατασκευαστικά έργα, Ενέργεια– με ταυτόχρονη απόλυτα κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη Τηλεοπτική Ενημέρωση (και Τηλεοπτικά Κανάλια που ανήκουν στους Ολιγάρχες της Οικονομίας που προαναφέραμε) κάνοντας «Πλύση εγκέφαλου σε 24ωρη βάση» οπότε εάν (α) Ελέγχει 100% την Οικονομία και (β) κυριαρχεί 100% στην Τηλεοπτική Ενημέρωση από-εγκεφαλοποιώντας δηλαδή αποβλακώνοντας τον κόσμο, τότε τι άλλο θέλει;
Εάν ο ελληνικός λαός δεν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καθημερινής οικονομικής και εθνικής καταστροφής και τον βαθμό κρεττινοποίησης που καθημερινά επιβάλλεται με «το έτσι θέλω» των Κυβερνώντων, τότε πιθανότατα να έχει και Τρίτη –ίσως και τέταρτη– τετραετία Μητσοτάκη με όλα τα συμπαρομαρτούντα! Εάν το θέλει, ας υποστεί το κόστος!